Η Warner, η μόνη major που είναι σε χρηματιστήριο, παρουσιάσε προ ημερών τα νουμερά τη για το πρόσφατο τρίμηνο και όπως ήταν αναμενόμενο, απογοήτευσε και πάλι. Αυτό το τρίμηνο, αν και δεν υπήρχαν τα απίθανα του προηγούμενου, είχε ακόμα πιο μεγάλες ζημιές, σε σημείο να μην δοσεί μέρισμα όπως έκανε ως τώρα, για να έχει περισσότερη ρευστότητα. Επισημαίνουμε ξανά ότι πρόσφατα η εταιρεία ανανέωσε, με εξοργιστικά παχυλούς όρους, τα συμβόλαια των δύο κορυφαίων στελεχών της, γιατί φυσικά, είναι το πιο λογικό πράγμα να διπλασιάζεις τον μισθό σε κάποιον που διαλύει την εταιρεία με ρυθμούς χιονοστιβάδας.
Αυτή ακριβώς η, όπως έχει αποδειχθεί με τον σκληρότερο τρόπο, τακτική είναι κοινό χαρακτηριστικό στις majors στα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένων και των εγχώριων. Παρά τις επάλληλες απολύσεις και αποπομπές χαμηλόμισθων υπαλλήλων, τα έσοδα δεν έχουν βελτιωθεί, αλλά το πρόβλημα στα μάτια των στελεχών είναι πάντα έξω, απροσδιόριστο και ανεξήγητο. Και φυσικά, οι εταιρείες είναι μαγαζιά και μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να το κλείσουν. Όμως, είναι μίζερο να ακούς τα ατελείωτα παράπονα ανθρώπων που μοιάζουν με φόντο σε ταινία των αδερφών Γουατσόφσκι και ζητάνε λεφτά πριν καν κάνουν οτιδήποτε...
Στην ΕΜΙ, τα νούμερα που παρουσιάσε η εταιρεία πρόσφατα είναι τόσο απογοητευτικά, ώστε έχουν αρχίσει οι φωνές για πιθανή ρευστοποίηση από την Terra Firma: μην ξεχνάμε ότι παρά το μέγεθος της, η ΕΜΙ ανήκει πλέον σε έναν επενδυτικό όμιλο, που λειτουργεί τελείως διαφορετικά από όσα έχουμε συνηθίσει: η κατάσταση είναι τόσο κακή, ώστε η Citibank, η οποία έχει δόσει ένα τεράστιο δάνειο/επένδυση στην Terra, "διέταξε" να έχουν έσοδα κοντά στα 200.000.000 μέχρι τον Σεπτέμβριο, αλλιώς δεν μπορεί να εξασφαλίσει το δάνειο.
Το μεγάλο στοίχημα για το επόμενο τρίμηνο είναι οι Coldplay: αν ο δίσκος δεν πάει καλά (10.000.000), πραγματικά κανείς δεν ξέρει τι πρόκειται να γίνει στην εταιρεία, γιατί δεν έχει κανένα άλλο καλό νέο στο ορατό μέλλον ( η άλλη μεγάλη κυκλοφορία, η Kylie δεν έκανε τα ανεμενόμενα).
Με όλα αυτά, η Terra μίλησε για άλλες 1000 απολύσεις. Αν κάποιος προσθέσει και τις προγραμματισμένες προ μηνών 2000 που έχουν αναβληθεί (γιατί με την χρηματοπιστωτική κρίση, η citibank δεν έχει δώσει το ως άνω δάνειο στην terra firma, που θα χρησιμοποιούσε για αποζημιώσεις), και φυσικά τις πολλές χιλιάδες που προηγήθηκαν τα πρόσφατα έτη, γίνεται αντιληπτό ότι παγκοσμίως, η ΕΜΙ μετατρέπεται σε έναν μικρό οργανισμό που δεν θα μπορεί (όπως συμβαίνει και τώρα) να συναγωνιστεί τους άλλους παίκτες, αλλά θα κοιτάει με 2 δίσκους το χρόνο (Coldplay και κάτι άλλο) να βγάλει τα επόμενα λίγα χρόνια, μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα.
Δηλαδή, μέχρι η Universal να λύσει τα προβλήματα όλης της δισκογραφίας, γιατί είναι η μόνη ουσιαστικά major, η μόνη που κάνει κινήσεις και μάλιστα σοβαρές, η μόνη που έχει επιλέξει να αγοράζει την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι ξεφορτώνονται και η μόνη που παρουσιάζει ιδέες: Η BMG μάλλον πάει προς πώληση, με τον Οικονομικό τους να διαψεύδεται σταθερά σε κάθε πρόβλεψη τόσο για έσοδα όσο και για το από που προέρχονται (σύμφωνα με εκτιμήσεις του, θα έπρεπε σήμερα η SonyBmg να έχει 50% εσόδων από το digital, κάτι που μοιάζει απελπιστικά μακρυνό ακόμα), η Warner έλεγε ότι χάνοντας την Madonna κερδίζει(!), αυτή είναι η κάτασταση. Μιλάμε για ένα σύστημα που νοσεί πλήρως και προς κάθε πλευρά και θα πάρει κάποια χρόνια μέχρι να έρθει σε ισορροπία.
Και κάτι τελείως διαφορετικό: έχουμε επανειλημένα στηλιτεύσει π.χ. τον ρόλο που παίζουν οι "δημοσιογράφοι" στον χώρο, στην εποχή του copy/paste και της γνώμης των 10 δευτερολέπτων, αλλά το παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό: όταν τα Starbucks έβγαζαν τον δίσκο του Paul McCartney πριν 1-2 χρόνια, όλοι μα ολοι έγραφαν ότι οι καφέδες είναι το τέλος και το μέλλον της δισκογραφίας. Εμείς επανειλλημένα έχουμε πει ότι το μέλλον της δισκογραφίας είναι η δισκογραφία, γιατί μόνο η δισκογραφία ξέρει να κάνει μουσική (άλλο και τελείως άσχετο, η διανομή της): οι υπόλοιποι βλέπουν τις χορηγίες και θέλουν να πάρουν τα χρήματα αυτή τη στιγμή (όπως γίνεται τελευταία και στις συναυλίες μας, ε;), ώστε να μην τα πάρει κάποιος άλλος. Στόχος μουσικός δεν υπάρχει.
Τώρα που η δισκογραφική εταιρεία των Starbucks παραδόθηκε για διαχείριση στην επίσημη δισκογραφία, μόλις 3 δίσκους μετά, δεν είδαμε και πολλούς να ασχολούνται με το θέμα: για να το γράψεις όμως, πρέπει να παρακολουθείς κάπως συστηματικά. Αντίθετα, βλέπουμε δημοσιεύματα ότι ο beattle θα δώσει τον δίσκο δωρεάν με εφημερίδα, χωρίς να γίνεται καν αναφορά στην hear music, προφανώς γιατί δεν πέρασε από το μυαλό κανενός. Copy/paste με γνήμη 10'', όπως λέγαμε.
Ή ο Timbaland: έχουμε επισημάνει ήδη ότι το 2008 δεν φαντάζει ακριβώς όπως το 2007 για τον υπερπαραγωγό. Η πολυδιαφημισμένη συνεργασία του με τους Duran Duran καταβαθρώθηκε, η ιστορία με την Verizon και τα "onthespot" κομμάτια δεν ακούγεται πια, τα κομμάτια που έγραψε στην Ashlee Simpson δεν έχουν πέραση (θυμίζουμε ότι το ντεμπούτο της πριν λίγα χρόνια, πήγε κατευθείαν στο Νο1 του Billboard με σχεδόν 400.000 πωλήσεις και πούλησε 3.000.000). Αυτά όμως δεν αναφέρονται από όσους ανακάλυψαν τον Timbaland στα μέσα του 2007... Θα επανέλθουμε στο θέμα, γιατί έχει και πλάκα.
Στα συναυλιακά, η SonyBmg φτιάχνει εταιρεία events/συναυλιών, προσπαθώντας να περάσει στο στάδιο πέρα από τα 360 συμβόλαια, που πλέον είναι κανόνας στην Ελλάδα. Μετά το MAD και τις διάφορες διαφημιστικές που προφανώς θέλουν να πάρουν κομμάτι της πίτας των χορηγιών, έχουμε λοιπόν και μια major που δοκιμάζει. Αναμένουμε τα αποτελέσματα το νωρίτερο σε 2-3 χρόνια.
Έκλεισε (χωρίς να έχει ανακοινωθεί) και μετατρέπεται σε corporate-event-focused εταιρεία για τηλεοπτικό κανάλι, μια από τις εταιρείες που ακούγονται ιδιαίτερα στα συναυλιακά, καθώς οι ελπίδες των στελεχών για μεγάλα πράγματα έπεσαν πάνω σε απειρία, φιλοδοξία και κυρίως, την δύναμη και την λογική των παλαιότερων του χώρου και των managers του εξωτεικού. Στο τέλος, πάντα φτάνεις στο τι μπορείς να κάνεις και όχι τι λες, κάτι που δυστυχώς στην Ελλάδα οι δημοσιογράφοι δεν έχουν μάθει να προσέχουν και συντηρούν απίθανες καταστάσεις. Γι'αυτό και ο καθένας μπορεί (θεωρητικά) να κάνει τα πάντα, όλες οι ανακοινώσεις των εταιρειών που βάζουν διαφήμιση δημοσιεύονται χωρίς κριτικό λόγο και πολλά άλλα, και στο τέλος, όταν φτάνουμε στο λογαριασμό, όλοι λένε ότι τα είχαν πει από τότε...
Γενικότερα, πολλές συναυλίες, λίγες πάνε καλά και λίγες θα πάνε καλά το καλοκαίρι. Αυτό συμβαίνει και έξω, με πάρα μα πάρα πολλά φεστιβάλ που γίνονται για τις χορηγίες και χαλάνε την αγορά.
Αυτή ακριβώς η, όπως έχει αποδειχθεί με τον σκληρότερο τρόπο, τακτική είναι κοινό χαρακτηριστικό στις majors στα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένων και των εγχώριων. Παρά τις επάλληλες απολύσεις και αποπομπές χαμηλόμισθων υπαλλήλων, τα έσοδα δεν έχουν βελτιωθεί, αλλά το πρόβλημα στα μάτια των στελεχών είναι πάντα έξω, απροσδιόριστο και ανεξήγητο. Και φυσικά, οι εταιρείες είναι μαγαζιά και μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να το κλείσουν. Όμως, είναι μίζερο να ακούς τα ατελείωτα παράπονα ανθρώπων που μοιάζουν με φόντο σε ταινία των αδερφών Γουατσόφσκι και ζητάνε λεφτά πριν καν κάνουν οτιδήποτε...
Στην ΕΜΙ, τα νούμερα που παρουσιάσε η εταιρεία πρόσφατα είναι τόσο απογοητευτικά, ώστε έχουν αρχίσει οι φωνές για πιθανή ρευστοποίηση από την Terra Firma: μην ξεχνάμε ότι παρά το μέγεθος της, η ΕΜΙ ανήκει πλέον σε έναν επενδυτικό όμιλο, που λειτουργεί τελείως διαφορετικά από όσα έχουμε συνηθίσει: η κατάσταση είναι τόσο κακή, ώστε η Citibank, η οποία έχει δόσει ένα τεράστιο δάνειο/επένδυση στην Terra, "διέταξε" να έχουν έσοδα κοντά στα 200.000.000 μέχρι τον Σεπτέμβριο, αλλιώς δεν μπορεί να εξασφαλίσει το δάνειο.
Το μεγάλο στοίχημα για το επόμενο τρίμηνο είναι οι Coldplay: αν ο δίσκος δεν πάει καλά (10.000.000), πραγματικά κανείς δεν ξέρει τι πρόκειται να γίνει στην εταιρεία, γιατί δεν έχει κανένα άλλο καλό νέο στο ορατό μέλλον ( η άλλη μεγάλη κυκλοφορία, η Kylie δεν έκανε τα ανεμενόμενα).
Με όλα αυτά, η Terra μίλησε για άλλες 1000 απολύσεις. Αν κάποιος προσθέσει και τις προγραμματισμένες προ μηνών 2000 που έχουν αναβληθεί (γιατί με την χρηματοπιστωτική κρίση, η citibank δεν έχει δώσει το ως άνω δάνειο στην terra firma, που θα χρησιμοποιούσε για αποζημιώσεις), και φυσικά τις πολλές χιλιάδες που προηγήθηκαν τα πρόσφατα έτη, γίνεται αντιληπτό ότι παγκοσμίως, η ΕΜΙ μετατρέπεται σε έναν μικρό οργανισμό που δεν θα μπορεί (όπως συμβαίνει και τώρα) να συναγωνιστεί τους άλλους παίκτες, αλλά θα κοιτάει με 2 δίσκους το χρόνο (Coldplay και κάτι άλλο) να βγάλει τα επόμενα λίγα χρόνια, μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα.
Δηλαδή, μέχρι η Universal να λύσει τα προβλήματα όλης της δισκογραφίας, γιατί είναι η μόνη ουσιαστικά major, η μόνη που κάνει κινήσεις και μάλιστα σοβαρές, η μόνη που έχει επιλέξει να αγοράζει την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι ξεφορτώνονται και η μόνη που παρουσιάζει ιδέες: Η BMG μάλλον πάει προς πώληση, με τον Οικονομικό τους να διαψεύδεται σταθερά σε κάθε πρόβλεψη τόσο για έσοδα όσο και για το από που προέρχονται (σύμφωνα με εκτιμήσεις του, θα έπρεπε σήμερα η SonyBmg να έχει 50% εσόδων από το digital, κάτι που μοιάζει απελπιστικά μακρυνό ακόμα), η Warner έλεγε ότι χάνοντας την Madonna κερδίζει(!), αυτή είναι η κάτασταση. Μιλάμε για ένα σύστημα που νοσεί πλήρως και προς κάθε πλευρά και θα πάρει κάποια χρόνια μέχρι να έρθει σε ισορροπία.
Και κάτι τελείως διαφορετικό: έχουμε επανειλημένα στηλιτεύσει π.χ. τον ρόλο που παίζουν οι "δημοσιογράφοι" στον χώρο, στην εποχή του copy/paste και της γνώμης των 10 δευτερολέπτων, αλλά το παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό: όταν τα Starbucks έβγαζαν τον δίσκο του Paul McCartney πριν 1-2 χρόνια, όλοι μα ολοι έγραφαν ότι οι καφέδες είναι το τέλος και το μέλλον της δισκογραφίας. Εμείς επανειλλημένα έχουμε πει ότι το μέλλον της δισκογραφίας είναι η δισκογραφία, γιατί μόνο η δισκογραφία ξέρει να κάνει μουσική (άλλο και τελείως άσχετο, η διανομή της): οι υπόλοιποι βλέπουν τις χορηγίες και θέλουν να πάρουν τα χρήματα αυτή τη στιγμή (όπως γίνεται τελευταία και στις συναυλίες μας, ε;), ώστε να μην τα πάρει κάποιος άλλος. Στόχος μουσικός δεν υπάρχει.
Τώρα που η δισκογραφική εταιρεία των Starbucks παραδόθηκε για διαχείριση στην επίσημη δισκογραφία, μόλις 3 δίσκους μετά, δεν είδαμε και πολλούς να ασχολούνται με το θέμα: για να το γράψεις όμως, πρέπει να παρακολουθείς κάπως συστηματικά. Αντίθετα, βλέπουμε δημοσιεύματα ότι ο beattle θα δώσει τον δίσκο δωρεάν με εφημερίδα, χωρίς να γίνεται καν αναφορά στην hear music, προφανώς γιατί δεν πέρασε από το μυαλό κανενός. Copy/paste με γνήμη 10'', όπως λέγαμε.
Ή ο Timbaland: έχουμε επισημάνει ήδη ότι το 2008 δεν φαντάζει ακριβώς όπως το 2007 για τον υπερπαραγωγό. Η πολυδιαφημισμένη συνεργασία του με τους Duran Duran καταβαθρώθηκε, η ιστορία με την Verizon και τα "onthespot" κομμάτια δεν ακούγεται πια, τα κομμάτια που έγραψε στην Ashlee Simpson δεν έχουν πέραση (θυμίζουμε ότι το ντεμπούτο της πριν λίγα χρόνια, πήγε κατευθείαν στο Νο1 του Billboard με σχεδόν 400.000 πωλήσεις και πούλησε 3.000.000). Αυτά όμως δεν αναφέρονται από όσους ανακάλυψαν τον Timbaland στα μέσα του 2007... Θα επανέλθουμε στο θέμα, γιατί έχει και πλάκα.
Στα συναυλιακά, η SonyBmg φτιάχνει εταιρεία events/συναυλιών, προσπαθώντας να περάσει στο στάδιο πέρα από τα 360 συμβόλαια, που πλέον είναι κανόνας στην Ελλάδα. Μετά το MAD και τις διάφορες διαφημιστικές που προφανώς θέλουν να πάρουν κομμάτι της πίτας των χορηγιών, έχουμε λοιπόν και μια major που δοκιμάζει. Αναμένουμε τα αποτελέσματα το νωρίτερο σε 2-3 χρόνια.
Έκλεισε (χωρίς να έχει ανακοινωθεί) και μετατρέπεται σε corporate-event-focused εταιρεία για τηλεοπτικό κανάλι, μια από τις εταιρείες που ακούγονται ιδιαίτερα στα συναυλιακά, καθώς οι ελπίδες των στελεχών για μεγάλα πράγματα έπεσαν πάνω σε απειρία, φιλοδοξία και κυρίως, την δύναμη και την λογική των παλαιότερων του χώρου και των managers του εξωτεικού. Στο τέλος, πάντα φτάνεις στο τι μπορείς να κάνεις και όχι τι λες, κάτι που δυστυχώς στην Ελλάδα οι δημοσιογράφοι δεν έχουν μάθει να προσέχουν και συντηρούν απίθανες καταστάσεις. Γι'αυτό και ο καθένας μπορεί (θεωρητικά) να κάνει τα πάντα, όλες οι ανακοινώσεις των εταιρειών που βάζουν διαφήμιση δημοσιεύονται χωρίς κριτικό λόγο και πολλά άλλα, και στο τέλος, όταν φτάνουμε στο λογαριασμό, όλοι λένε ότι τα είχαν πει από τότε...
Γενικότερα, πολλές συναυλίες, λίγες πάνε καλά και λίγες θα πάνε καλά το καλοκαίρι. Αυτό συμβαίνει και έξω, με πάρα μα πάρα πολλά φεστιβάλ που γίνονται για τις χορηγίες και χαλάνε την αγορά.
No comments:
Post a Comment