Μετά από μερικές ώρες, ήρθε το ακόλουθο email από τον αρχισυντάκτη της Παύλο Αγιαννίδη. Διαβάστε ελεύθερα, για να δείτε α) πώς μιλάει και πώς προσβάλει κάποιον που δεν γνωρίζει αλλά και το ίδιο το θέαμα που σαν εφημερίδα ζητάει να καλύψει, β) ότι δεν τον ενδιαφέρει καθόλου αν θα ενημερωθεί το κοινό για τους Pet Shop Boys, αλλά μόνο για να κάνει την εξυπηρέτησή του και γ) πώς εκβιάζει για να πάρει προσκλήσεις, αναφέροντας ότι αν δεν τις πάρει, θα εξαφανίσει την συναυλία μέσα στον κυκεώνα των καλλιτεχνικών γεγονότων που συμβαίνουν στην Αθήνα.
Σημειώνω ότι δεν τον γνωρίζω προσωπικά ούτε αυτόν ούτε την κοπέλα, δεν έχει προηγηθεί τίποτα απολύτως άλλο από το ελάχιστο ιστορικό που αναφέρω παραπάνω, δεν έχω ζητήσει εγώ κάτι από την εφημερίδα, αλλά αυτοί μου ζητάνε και επίσης, έχω ήδη πει ότι είμαι οκ με τις προσκλήσεις (όχι γιατί θα βοηθήσουν το φεστιβάλ, αλλά επειδή - μετά από 15 χρόνια - ξέρω ότι δεν βγάζεις άκρη με τους δημοσιογράφους του πολιτιστικού).
Έχω δει πράμματα και θάμματα σε συμπεριφορές από δημοσιογράφους, αλλά η αμετροέπεια αυτού του ανθρώπου με ξεπερνάει. Τούτη η ζωή έχει πάντα κάτι νέο να με διδάξει, όπως ότι πάντα υπάρχει ένα ακόμα επίπεδο πιο χαμηλά στη σάχλα των δημοσιογράφων.
"Καλησπέρα σας κύριε Στρίλιγκα,
Η συνάδελφος κυρία Μαριλένα Θεοδωράκου με ενημέρωσε για την αλληλογραφία σας περί του Φεστιβάλ Ejekt, ως υπεύθυνο αρχισυντάκτη για το Πολιτιστικό Τμήμα της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ». Διαβάζοντας λοιπόν την προτροπή σας για «παρουσίαση» του φεστιβάλ (μιας ημερήσιας εκδήλωσης με δυο τρία συγκροτήματα πλέον...) υποθέτω ότι με τη φράση «πιο εύκολο» εννοείτε, προφανώς, πιο εύκολο για σας.
Διότι για μας το πιο δημοσιογραφικό είναι να αναζητήσουμε και να παρουσιάσουμε στους αναγνώστες το πιο ενδιαφέρον, εκείνο που ξεχωρίζει - κατά την άποψή μας πάντα. Ανεξάρτητα αν αυτό είναι πιο δύσκολο είτε για μας, είτε για σας.
Αν λοιπόν δεν γίνεται να έχουμε συνέντευξη ή έστω κάτι (μια δήλωση, ένα κείμενο...) ειδικά για την Ελλάδα και ειδικά για το φεστιβάλ από τους Pet Shop Boys, τους οποίους θα μας επιστρέψετε - φαντάζομαι - να θεωρούμε ως το σημαντικότερο, το κερασάκι στην τούρτα του «φεστιβάλ» της μιας ημέρας, φοβούμαστε ότι δεν θα μπορέσουμε να σας βοηθήσουμε στην «παρουσίαση». Ακόμη κι αν την συναρτάτε ευθέως με τις όποιες προσκλήσεις ζητήθηκαν για την δημοσιογραφική κάλυψη.
Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να σας πω ότι έχω ακούσει άλλες δυο φορές το «πόσο μας προβάλλετε για να σας δώσουμε προσκλήσεις» από παραγωγούς και υπεύθυνους δημοσίων σχέσεων και το αποτέλεσμα ήταν να μην ασχολούμαστε έκτοτε με την «παρουσίαση» ή «προβολή» τους, όπως θέλετε πείτε το.
Και αυτό διότι είναι άλλο η «προβολή» και άλλο η δημοσιογραφική κάλυψη και δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται, κατά τη γνώμη μας και σύμφωνα με όσα επικρατούν στο δημοσιογραφικό λειτούργημα από παλιά, ως ανταλλάξιμα.
Αλλωστε, αν δεν διατίθεστε να μας βοηθήσετε να καλύψουμε δημοσιογραφικά το γεγονός που προωθείτε, δεν έχουμε και κανέναν λόγο να το «προβάλλουμε» - βλέπετε λειτουργούν και αντίστροφα τα πράγματα.
Ρωτήστε λοιπόν τι γίνεται στην πιάτσα - υποθέτω, από τους χειρισμούς σας κρίνοντας, ότι είστε καινούργιος και μάλλον άπειρος στον χώρο - και πως λειτουργούν τα πράγματα και σκεφθε΄τε τι θέλετε να επιλέξετε. Διότι όπως μπορεί κάποιος να «προβάλλει» ένα γεγονός, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο μπορεί και να το αγνοήσει, μέσα στον κυκεώνα και την πληθώρα πολιτιστικών εκδηλώσεων, που ευτυχώς - παρά την κρίση - έχει ακόμη η Ελλάδα.
Σκεφθείτε ακόμη την περίπτωση τα πράγματα να λειτουργήσουν «κανονικότερα» από αυτόν τον τρόπο που επιλέξατε και προσπαθείστε το με μεγαλύτερη ζέση για να έχει η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία και κυρίως επιρροή στην κοινωνία εφημερίδα μια συνέντευξη των Pet Shop Boys και την βοήθεια που τής πρέπει στην δημοσιογραφική κάλυψη του φεστιβάλ σας.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας και για τον χρόνο σας (να διαβάσετε την παρούσα επιστολή).
Παύλος Ηλ.Αγιαννίδης,
Υπεύθυνος αρχισυντάκτης στο Πολιτιστικό Τμήμα της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» και των ενθέτων στα «ΝΕΑ - Σαββατοκύριακο»"
Η απάντησή μου (οκ λίιιγο παραπάνω απ'ότι ταιριάζει σε έναν κύριο, αλλά μια ζωή την έχουμε, κι αν δεν την γλεντήσουμε, τι θα καταλάβουμε;)
Κε Αγιαννίδη,
σας ευχαριστώ για το μάθημα ζωής.
Μια υποσημείωση, που υποθέτω δεν έχει καμία σημασία για εσάς και γι'αυτό δεν σας πέρασε καν από το μυαλό: να σας θυμήσω ότι τρέχω το Ejekt Festival (ίσως το μεγαλύτερο φεστιβάλ ξένης μουσικής στην Ελλάδα) επί 9 χρόνια, σε αρκετά από τα οποία υπήρχε όχι απλή συνεργασία αλλά και χορηγία του ΔΟΛ και συγκεκριμένα και των ΝΕΩΝ. Σε αρκετές περιπτώσεις, με παρακαλάγανε στην κυριολεξία οι άνθρωποι σας να μπουν χορηγοί στο φεστιβάλ. Αφήνω στην άκρη τις όποιες χάρες μου έχει ζητήσει κατά μόνας ο κάθε δημοσιογράφος εκεί μέσα.
Αν δεν έχετε ψάξει καν να δείτε ποιον βρίζετε έτσι χωρίς λόγο, θα πρέπει να υποθέσω ότι δεν σας πολυενδιεφέρει γενικά το δημοσιογραφικό κομμάτι της δουλειάς σας. Να σημειώσω εδώ ότι στα 15 χρόνια που ασχολούμαι με τα θεάματα (θέατρο, κινηματογράφος, συναυλίες, χορός, κλπ), έχω παρατηρήσει ότι ειδικά οι δημοσιογράφοι του πολιτιστικού έχουν αυτό το χούι.
Απλά για την ιστορία, να σας τονίσω ότι εγώ δεν είπα τίποτα από αυτά που αναφέρετε - με τέτοια ένταση και περισσή αλαζονεία - στην κα Θεοδωράκου, την οποία δεν γνωρίζω προσωπικά και πρώτη φορά μιλήσαμε σήμερα. Η κα Θεοδωράκου με πήρε με καλή διάθεση και μου ζήτησε 2 προσκλήσεις για να καλύψει το φεστιβάλ. Της απάντησα ότι ευχαρίστως να το κάνω, απλά να μου στείλει μια ενημέρωση για το πως έχει ασχοληθεί ως σήμερα η εφημερίδα με το φεστιβάλ. Δεν είπαμε τίποτα άλλο στα δευτερόλεπτα που μιλήσαμε. Κατόπιν, μου ζήτησε μέσω email συνέντευξη με τους Pet Shop Boys. Επειδή ίσως αγνοείτε πως γίνονται οι συνεντεύξεις με τόσο μεγάλα ονόματα της μουσικής, η διαδικασία είναι χρονοβόρος και όχι "να μας κάνουν μια δήλωση", όπως χαριτωμένα ανεφέρετε. Εδώ να σας πω, χωρίς να σας αφορά, ότι μέχρι σήμερα - 10 μέρες πριν το φεστιβάλ, οι Pet Shop Boys δεν έχουν κάνει καμία απολύτως συνέντευξη στα ελληνικά μέσα. Οπότε, υποθέτω ότι ακόμα και μέσα στη μανία που σας έχει πιάσει να με προσβάλετε και να με κάνετε έτσι καλύτερο επαγγελματία, θα συνειδητοποιήσετε το παράλογο του "απλού" αιτήματός σας.
Για το αν έχω δώσει προσκλήσεις στην εφημερίδα σας (και σε όλα τα άλλα ΜΜΕ) επί 15 χρόνια, χωρίς ποτέ να ζητήσω τίποτα σε αντάλλαγμα, μπορεί να σας μιλήσει η εκλεκτή συνάδελφός σας Μαρία Μαρκουλή και όσοι δημοσιογράφοι έχουν συνεργαστεί έστω και μια φορά μαζί μου. Όχι απλά δεν ζητάω τίποτα ποτέ, αλλά γίνεται το ακριβώς αντίθετο: οι δημοσιογράφοι της υποστάθμης σας, μου ζητάνε προσκλήσεις για φίλους, θείες, ξαδέρφες, το εμπορικό, τον διευθυντή και όποιον άλλον θέλουν να εξυπηρετήσουν. Υποθέτω ότι δεν σας είναι άγνωστη η πρακτική, κρίνοντας από τα "όμορφα" εκβιαστικά σας λόγια. Σας προκαλώ λοιπόν, να βρείτε έναν, έναν και όχι δύο ή τρεις, που να πει ότι ζήτησα ποτέ αντάλλαγμα. Αν βρείτε, θα σας δώσω εγώ δώρο τον μισθό σας, για να ξεσπάσετε τα νεύρα σας σε κάποια παραλία, μπας και ηρεμήσει η Αθήνα από θεόμουρλους ψωνισμένους σαν κι εσάς.
Να μου επιτρέψετε να σας πω, με αποτροπιασμό και ένταση, ότι αυτά που γράφετε για το τι θα κάνετε αν δεν σας δώσω προσκλήσεις για κάποιο θέαμα, είναι κατάπτυστα και αυτό που θα έπρεπε να κάνω είναι να στείλω το κείμενό σας στα αρμόδια όργανα σας, για να μου πουν αν είναι σωστό να μιλάει έτσι ένας δημοσιογράφος - πόσο μάλλον "διευθυντής" και δη του πολιτιστικού. Να χαρώ επίπεδο της ιστορικής εφημερίδας Τα Νεα.
Αναλογιστειτε τώρα, πόσο πιο απλό θα ήταν να έχετε κάτσει και να έχετε σκεφτεί το πιο μικρό και πιο λογικό: αν η εφημερίδα σας ενδιαφερόταν όντως να ενημερώσει το κοινό για την συναυλία των Pet Shop Boys, υποθέτω - ως ένας πραγματικά καθημερινός αναγνώστης σας που δίνει το 1,30 για να διαβάσει τα καταφανώς πληρωμένα ρεπορτάζ που του πουλάτε, όπως αφήνετε να εννοηθεί και μόνος σας - ότι θα το είχατε κάνει ήδη στους τόσους μήνες. Όμως, δεν το έχετε κάνει, γιατί δεν σας ενδιέφερε ως σήμερα. Σας ενδιέφερε όμως να με βρίσετε σαν να είστε ο Χριστός επί της Γης και να ξέρετε και τι είπα και τι δεν είπα σε 30 δευτερόλεπτα στο τηλέφωνο και σε 2 γραμμές σε ένα email και τι έχω κάνει στα τόσα χρόνια της ζωής μου και που πάει ο κόσμος και σε ποια τιμή θα σταματήσει να πέφτει ο χρυσός και όλες τις άλλες βλακείες και αισχρότητες που αναφέρετε.
Σε μια συζήτηση που είχα κάποτε με τον κο Καπράνο της Καθημερινής (αυτόν που τραβιέται τώρα στις φυλακές για τα ομόλογα), μου είχε πει - μπροστά σε αρκετούς της πιάτσας σας - ότι οι δημοσιογράφοι του πολιτιστικού είναι με διαφορά οι πιο διεφθαρμένοι. Με αυτά που γράψατε, το επιβεβαιώνετε - πιστεύω να το καταλαβαίνετε.
Αν είχατε κάνει απλά τη δουλειά σας εδώ και μήνες και είχατε κάνει έστω και μια μικρή αναφορά σε μια από τις 2 μεγαλύτερες συναυλίες της χρονιάς για την χώρα, όλα αυτά δεν θα χρειαζόταν να γραφτούν ποτέ. Όμως, βλέπω ότι δεν σας ενδιαφέρει η αξιόπιστη ενημέρωσή του κοινού σας, αλλά η εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών σας. Γούστο σας και καπέλο και σας εύχομαι πάντα να λειτουργείτε έτσι, ώστε να έχετε πάντα τόσο ελεύθερο χρόνο, ώστε να γράφετε μακροσκελείς βρισιές σε κάποιον που δεν γνωρίζετε.
Αγαπητέ κε Αγιαννίδη, μη σώσω και αναφερθεί ποτέ η εφημερίδα σας στις συναυλίες μου, στον σκύλο μου, στο γάμο μου, στο Νόμπελ Λογοτεχνίας που θα πάρω και σε όλα τα άλλα στάδια της - ελπίζω μακρόχρονης - ζωής μου. Δόξα στον Μέγιστο, 9 χρόνια κάνω το φεστιβάλ χωρίς να έχω ανάγκη την βοήθειά σας. Επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι θα συμβεί το ίδιο και στο μέλλον.
Κλείνοντας, δύο απλά (υποθέτω και για εσάς) ερωτήματα:
α) την επιστολή σας θέλετε να την στείλω στην ΕΣΗΕΑ, τον Ψυχάρη ή κάπου αλλού, για να δουν τα καμώματά σας ως επίδοξου εκβιαστή διοργανωτών θεαμάτων;
β) του χρόνου που θα είναι ο ΔΟΛ χορηγός στο EJEKT και θα πρέπει να γράψετε για το φεστιβάλ, τι θα κάνετε; Καθιστική διαμαρτυρία ή απεργία πείνας;
Σε τι χάλι έχει φτάσει αυτός ο παντέρμος ο ΔΟΛ να έχει τέτοιας υποστάθμης διευθυντές. Πού πετάω τα λεφτά μου κάθε μέρα ο παντέρμος αναγνώστης, Θεέ μου.
Σταύρος Στριλιγκάς του Δημητρίου,
εκ Λιβαδείων Μυλοποτάμου νήσου Κρήτης,
γιδοβοσκός κατ'επάγγελμα - διοργανωτής ορισμένων από τις μεγαλύτερες συναυλίες στην ιστορία της Ελλάδος από χόμπι - αντιμέτωπος επί 15 χρόνια με την ξετσίπωτη και αμόρφωτη φάρα των "δημοσιογράφων" του πολιτιστικού (και όχι μόνο)
Υ.Γ. Κα Θεοδωράκου, για όνομα του Χριστού και της Παναγίας, είναι δυνατόν μέσα σε 30 δευτερόλεπτα συζήτησης, να καταφέρατε να περάσετε στον άσχετο και κακεντρεχή διευθυντή σας, ότι σας ζήτησα την Πούλια και τον Αυγερινό; Τι πράγματα είναι αυτά;
No comments:
Post a Comment