24.8.12

Φόρεστ Κάρτερ - Η εκπαίδευση του Μικρού Δέντρου


Πρέπει να ξέρεις τι κάνεις, αν θέλεις να ελέγξεις χτυπώντας ένα καρπούζι και να βγάλεις άκρη. Αν το χτυπήσεις και ακουστεί ένα "τινκ!", είναι άγουρο. Αν ακουστεί ένα "τανκ!" είναι άγουρο αλλά ωριμάζει. Αν ακουστεί ένα "τούνκ!", τότε έχεις το ώριμο καρπούζι σου. Οι πιθανότητες είναι δύο προς μία εναντίον σου, όπως έλεγε ο παππούς ότι ισχύει παντού.
Ο παππούς χτύπησε το καρπούζι. Το χτύπησε δυνατά. Δεν είπε τίποτα, αλλά κοιτούσα από κοντά το πρόσωπό του και δεν κούνησε το κεφάλι του. Αυτό ήταν καλό σημάδι. Δε σήμαινε ότι το καρπούζι είναι ώριμο, όμως αφού δεν είχε κουνήσει το κεφάλι του, υπήρχε ελπίδα. Το χτύπησε ξανά.
Είπα στον παππού ότι μου είχε ακουστεί σαν "τουνκ!". Κάθισε στις φτέρνες του και το μελέτησε λίγο ακόμα. Το ίδιο και εγώ.
Ο ήλιος είχε βγει. Μια πεταλούδα κάθισε στο καρπούζι και έμεινε εκεί ανοιγοκλείνοντας τα φτερά της. Ρώτησα τον παππού αν αυτό ήταν καλό σημάδι, γιατί νόμιζα ότι είχα ακούσει ότι, όταν κάθεται μια πεταλούδα σε ένα καρπούζι, είναι μάλλον σίγουρο ότι το καρπούζι είναι ώριμο. Ο παππούς είπε ότι δεν είχε ακούσει ποτέ του για αυτό το σημάδι, αλλά ότι μπορεί να ήταν αλήθεια.
Είπε ότι, από όσο μπορούσε να ξέρει, η περίπτωση ήταν οριακή. Είπε ότι ο ήχος ήταν κάτι μεταξύ "τανκ!" και "τουνκ!". Είπα ότι και εμένα έτσι μου ακουγόταν, αλλά μάλλον έκλινα προς το "τουνκ!". Ο παππούς είπε ότι υπήρχε και άλλος τρόπος για να το ελέγξουμε. Πήγε και έφερε ένα σκουπόξυλο.
Αν αφήσεις ένα σκουπόξυλο σταυρωτά σε ένα καρπούζι και μείνει εκεί, το καρπούζι είναι άγουρο. Αν όμως το σκουπόξυλο αλλάξει διεύθυνση, τότε το καρπούζι σου είναι ώριμο. Ο παππούς άφησε το σκουπόξυλο πάνω στο καρπούζι. Εκείνο έμεινε για λίγο, έπειτα έστριψε ελάχιστα και σταμάτησε. Καθίσαμε και το παρακολουθήσαμε. Δεν έστριψε άλλο. Είπα στον παππού ότι πίστευα ότι το σκουπόξυλο ήταν πολύ μακρύ και έτσι η ωριμότητα μέσα στο καρπούζι κόπιαζε πολύ για να το στρίψει. Ο παππούς πήρε το σκουπόξυλο και το κόντυνε. Δοκιμάσαμε και πάλι. Αυτή τη φορά έστριψε περισσότερο, σχεδόν όσο χρειαζόταν.
Ο παππούς ήταν έτοιμος να τα παρατήσεις, εγώ όμως όχι. Έπεσα στα γόνατα, για να βλέπω από κοντά το σκουπόξυλο, και είπα στον παππού ότι έδειχνε να κουνιέται, αργά αλλά σταθερά, προς το σωστό σημείο. Ο παππούς είπε ότι μπορεί να έφταιγε το ότι φυσούσε η ανάσα μου και αυτό δε μετρούσε. Αποφάσισε όμως να μην τα παρατήσει. Είπε ότι θα το αφήναμε μέχρι το μεσημέρι, περίπου την ώρα του φαγητού, και τότε θα μπορούσαμε να κόψουμε το καρπούζι.

εκδόσεις Κέδρος, σελ. 181 επειτ.
Ένας ηγέτης της Κου Κλουξ Κλαν έγραψε αυτές τις λέξεις. Ο άνθρωπος είναι ένα θηρίο.

No comments: