Παλιά, πολύ παλιά, όχι μόνο ο Βορράς αλλά και το μεγλαύτερο μέρος της Γης ήταν καλυμμένο απο πάγο, ένα μίλι πάχος περίπου. Όταν ο πάγος έλιωσε, έγινε ένας κατακλυσμός και τα νερά σάρωσαν τις περιοχές των Εσκιμώων, των Λουσό, των Ασινιμπουάν και των Στόουνι. Πνίγηκαν πολλοί πριν τους λυπηθεί ο Ικτούμι και ν'αποφασίσει ότι πρέπει να σώσει μερικούς από δαύτους. Ο Ικτούμι έσωσε έναν άντρα και μια γυναίκα, κι ένα αρσενικό κι ένα θηλυκό από κάθε ζώο. Έφτιαξε μια μεγάλη ξύλινη σχεδία και επέπλευσαν μ'αυτήν πάνω στην επιφάνεια των νερών.
Την έβδομη μέρα, ο Ικτούμι είπε στον κάστορα ότι έπρεπε να βουτήξει μέχρι το βυθό και να δει αν θα μπορούσε να φέρει πίσω ένα κομμάτι γης. Ο δύστυχος ο κάστορας βούταγε και ξαναβούταγε, αλλά δεν μπόρεσε να φτάσει στο βυθό. Έτσι, την επομένη, ο Ικτούμι έστειλε έναν μοσχοπόντικα μέσα στο νερό, για να δει εάν αυτός θα τα κατάφερνε να επιστρέψει φέρνοντας λίγη λάσπη. Ο θαρραλέος μοσχοπόντικας βούτηξε πολύ βαθιά ενώ οι υπόλοιποι έκατσαν και περίμεναν , και περίμεναν. Είχε πια βραδιάσει, και τότε το νεκρό σώμα του μοσχοπόντικα αναδύθηκε στην επιφάνεια κοντά στη σχεδία. Ο Ικτούμι το ανέβασε πάνω και βρήκε λίγα ίχνη λάσπης στο πόδι του μοσχοπόντικα. Επανέφερε το ποντίκι στη ζωή, πήρε τη λάσπη αυτή και την έπλασε με τα δάχτυλά του. Καθώς την έπλαθε, αυτή, ολοένα και μεγάλωνε. Τελικά έβαλε τη λάσπη δίπλα στη σχεδία, κι αυτή συνέχισε να μεγαλώνει, κι έγινε στέρεη γη, κι έτσι σύντομα μπόρεσαν να δέσουν τη σχεδία, και όλα τα ζώα βγήκαν στη στεριά. Και η γη εξακολούθησε να μεγαλώνει, και να μεγαλώνει, ολοένα και περισσότερο, από το σημείο που την είχε πρωτοπλάσει.
Όταν είχαν κατέβει στη γη όλα τα ζώα και η γη συνέχιζε να εξαπλώνεται, ο Ικτούμι περίμενε μέχρι που τη χάσαν πια από τα μάτια τους. τότε έπιασε το λύκο και του είπε να τρέξει γύρω στη γη και να γυρίσει μόνο όταν θα είχει γίνει πια τόσο μεγάλη έτσι ώστε να χωράει όλους τους ανθρώπους. Τώρα, του λύκου του πήρε εφτά χρόνια και σ'όλο αυτό το διάστημα, πάλι δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το γύρο του κόσμου. Σύρθηκε πίσω κι έπεσε εξουθενωμένος στα πόδια του Ικτούμι. Ο Ικτούμι στη συνέχεια ζήτησε από το κοράκι να πάει να πετάξει πάνω από το κομμάτι της γης που ο λύκος δεν πρόλαβε να δει. Εκείνο τον καιρό το κοράκι ήταν κατάλευκο, έτσι ήταν από γεννησιμιού του, και πήγε και πέταξε μακριά για να εκτελέσει τη θέληση του Ικτούμι. 'Η τουλάχιστον έτσι φάνηκε. Αντί όμως να πετάξει μακριά, όπως του είχαν πει, το κοράκι πείνασε και, βλέποντας ένα πτώμα να επιπλέει στην επιφάνεια, όρμησε κι άρχισε να το ξεσκίζει. Ύστερα γύρισε πίσω, κι όταν ο Ικτούμι το είδε κατάλαβε ότι είχε φάει κάποιο νεκρό σώμα, γιατί το ράμφος του ήταν γεμάτο αίματα. Έτσι, πήρε το κοράκι στα χέρια του και του είπε: "Αφού η φύση σου είναι τόσο βρώμικη, θα έχεις και βρώμικο χρώμα". Εκείνη τη στιγμή το κοράκι από άσπρο έγινε μαύρο, κι αυτό παραμένει το χρώμα του μέχρι και σήμερα".
εκδόσεις Πόλις, σελ. 60
Κορυφαία λογοτεχνία, επικών διαστάσεων γλωσσικός και ιστορικός καμβάς. Ένα μυθιστόρημα για τους Εβραίους και τον Καναδά, μέσα από την εξιστόρηση των περιπετιεών της οικογένειας που δημιούργησε την παγκόσμια αυτοκρατορία ποτών της Seagram.
No comments:
Post a Comment