Δισκογραφικά / Συναυλιακά

Αν και δεν ενδιαφέρει κανέναν όπως φαίνεται, θυμίζουμε ότι το 2010 δεν πραγματοποιήθηκε το forum του Mad για την μουσική βιομηχανία. Η ενημέρωσή μας ήταν ότι δεν βρίσκονταν χορηγοί για να καλύψουν το κόστος. Προσπερνάμε την δικαιολογία και παραμένουμε στο γεγονός ότι ολοκληρη δισκογραφία, δεν μπορεί να κάνει ένα φόρουμ μιας ημέρας τον χρόνο. Αυτό είναι το επίπεδο της βιομηχανίας...

Το 2011, σύμφωνα με ένθερμα Δ.Τ. που στέλνονται, θα δούμε την σύσταση ενός οργάνου που θα εκπροσωπεύει τους διοργανωτές συναυλιών. Ως κάποιος που έχει κάνει πρόταση εδώ και 5 χρόνια να γίνει κάτι τέτοιο και γνωρίζοντας τους λόγους που δεν συνέβαινε, δεν μπορώ παρά να ευχηθώ καλή επιτυχία, αλλά και να μειδιάσω στο τι θα ακούγεται στις συνεδρίες, αν μπορούμε να έχουμε μια ιδέα από αυτά που ακούστηκαν στην πρώτη συγκέντρωση προ μηνών. Μάλλον το μέτρο σύγκρισης θα πρέπει να είναι οι μυθιστορηματικές συνεδρίες της IFPI.

Απολύσεις. Στο myspace.com απολύουν μεγάλα ποσοστά του προσωπικού και (συνεχίζουν να) ψάχνουν αγοραστή, όταν το 2009 ήταν η χρονιά που είχαν κάνει τις πολλές απολύσεις. Τα νούμερα του site έπεσαν πάνω από 20% το 2010 σε userbase (81.000.000). Πάντως το myspace στην Ελλάδα πουλάει διαφήμιση για το 2011.

Στις δισκογραφικές, χάος. Ακόμα και στην Universal, που καταφέρνει και τα κρύβει καλά, μεγάλο κύμα απολύσεων ξεσπάει. Η Warner πωλείται. Η ΕΜΙ ακόμα να ξεμπλέξει με την Citybank και το χάος και εννοείται ότι πωλείται. Τα νούμερα του 2010 ήταν άκρως απογοητευτικά: στις ΗΠΑ και πάντα σε σχέση με το 2009, οι πωλήσεις άλμπουμς συνολικά έπεσαν σχεδόν 13% (336.000.000), ενώ είχαν πέσει άλλο τόσο το 2009 και πάει λέγοντας για χρόνια. Από αυτά, τα 240.000.000 είναι το physical (-19%), 86.000.000 είναι το digital (+13%), τα digital tracks είναι 1.172.000.000 (+1%) και τα βινύλια 2.800.000 (+14%).

Τα ίδια και στην Βρετανία: περίπου 120.000.000 άλμπουμς συνολικα, -7% σε σχέση με το 2009. Από αυτα, τα 98.500.000 είναι physical. Το ερώτημα είναι πότε πια θα πιάσουμε πάτο. Αυτό περιμένουμε εδώ και μια δεκαετία, αλλά τέλος δεν φαίνεται.

Ας σημειωθεί και το εξής: στις ΗΠΑ, το 33% όλων των άλμπουμς που πουλήθηκαν σε σουπερ μαρκετ, όπως τα Walmart και τα Target. Το 26% των πωλήσεων έγινε μέσω καταστημάτων όπως το iTunes Store ή το Amazon MP3.

Την εικόνα συμπληρώνουν πινελιές όπως:

α) τρέχουν ακόμα δίκες στα αμερικανικά δικαστήρια κατά των majors για την ύπαρξη καρτέλ στις τιμές από την εποχή του MusicNet ακόμα, όπως η υπόθεση Kevin Starr κατά Sony Music.

β) τα Υπουργεία Δικαιοσύνης και Άμυνας των ΗΠΑ κατεβάζουν κατά χιλιάδες sites, blogs κλπ, χωρίς να διακρίνουν ποιος κάνει τι και γιατί.

γ) το PC Magazine δημοσίευσε μια λίστα με εναλλακτικές για το LimeWire, τώρα που δεν υπάρχει LimeWire. Προσωπικότητες από την βιομηχανία της μουσικής έστειλαν μια επιστολή διαμαρτυρίας, η οποία δεν έπιασε τόπο.

δ) To Coachella, με αλμυρό και υποχρεωτικά τριήμερο εισιτήριο, ξεπούλησε 85.000.000 εισιτήρια σε μερικές μέρες. Τα indie παιδιά έχουν λεφτά (το line-up είναι εντυπωσιακό).

ε) στην Βρετανία, πέρασε ο Digital Economy Bill το 2010 που, μεταξύ άλλων, αγγίζει και το θέμα των ISPs, αλλά υπάρχουν θέματα συμβατότητάς του με τους νόμους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα ίδια θέματα προκύπτουν και σε άλλες χώρες.

Όλη η ιστορία πάει στα δικαιώματα και εκεί γενιούνται σοβαρά θέματα, καθώς τα ποσά είναι τεράστια: το 2009 τα 225 μέλη CISAC εισέπραξαν 7,152 δις Ευρώ, από τα οποία το 86% αφορά την μουσική. Στις ΗΠΑ υπάρχει το SoundExchange, το οποίο είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός που όρισε το Κογκρέσο και αποδίδει σε καλλιτέχνες και εταιρείες δικαιώματα. Πέρα από αυτά που όντως πληρώνει, υπάρχει ένα ποσό που φημολογείται ότι πλησιάζει τα 200.000.000$, το οποίο δεν αποδίδεται γιατί δεν υπάρχει κάποια επαφή με τους καλλιτέχνες κλπ. Το παράξενο στην ιστορία είναι ότι, αν και μιλάμε για τέτοια ποσά, δεν γίνεται ουσιαστικός έλεγχος στα νούμερα, γιατί το SoundExchange δεν ανακοινώνει στοιχεία, καθώς δεν υποχρεούται από τον Νόμο.

Αυτό θα είναι ένα γνωστό μοτίβο για τους Έλληνες δημιουργούς, που έχουν να αντιμετωπίσουν την Α.Ε.Π.Ι., μια Α.Ε. (παγκόσμια πρωτοτυπία) που, όπως συχνότατα έχει αναφερθεί, δεν δίνει στοιχεία, παρ'ότι ως Α.Ε. θα έπρεπε να δημοσιεύει ισολογισμούς κλπ. Η ΑΕΠΙ έχει έσοδα της τάξης των 150.000.000 Ευρώ και λέει ότι αποδίδει ένα ποσό περίπου 50.000.000. Ας σημειωθεί ότι η εταιρεία εισπράττει δικαιώματα ακόμα και για δημιουργούς που δεν είναι μέλη της, οι οποίοι ούτε της το ζητήσανε ούτε φαίνεται εύκολο να πληρώνονται.