Μια ανασκόπηση των βασικών γεγονότων του 2009 μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αν πρέπει να σταθούμε κάπου συγκεκριμένα, αυτό είναι ότι ήταν μια μαύρη χρονιά για την μουσικογραφία της ένδοξης πατρίδος:
η καραμπινάτη περίπτωση του Δελτίου Τύπου του κ.Λώρη για τους "τουλάχιστον 3 πληρωμένους δημοσιογράφους" ήταν πρωτόγνωρη και αποκρουστική, ειδικά μάλιστα από μια εταιρεία μεγέθους που επί χρόνια λειτουργεί με συγκεκριμένο τρόπο απέναντι σε συγκεκριμένους μουσικογράφους και έχει θρέψει καταστάσεις. Το ότι μέχρι σήμερα δεν θεωρήθηκε σωστό να ενημερωθεί το κοινό για το ποιοί είναι αυτοί οι 3 δημοσιογράφοι, μιλάει από μόνο του.
Το χείριστο όμως ήταν η αντίδραση του "κλάδου": κυριολεκτικά δεν υπήρξε! Είναι απίστευτο: ακόμα και σεβαστά κατά τα άλλα ατομα προτίμησαν την καθιερωμένη σιγή απέναντι σε μια ευθεία προσβολή και μάλιστα συνεχίζουν κανονικά να ασχολούνται με συναυλίες της ίδιας εταιρείας που τους διασύρει δημοσια! Πού είναι ο πάτος αυτού του βαρελιού;
Ας σημειωθεί ότι δύσκολα βρίσκεις κάποιο λόγο για να διαφωνήσεις με το "τουλάχιστον", ειδικά όταν το 2009 ήταν η χρονιά που είδαμε μουσικογράφους να βρίζουν και ακόμα και να εκβιάζουν δημοσίως άτομα και εταιρείες με απειλές του τύπου "θα σας γ.....ω", "έχει ο καιρός γυρίσματα", κλπ. Είδαμε επίσης μουσικογράφους να διασπείρουν φήμες για ακυρώσεις συναυλιών, φήμες για απειλές επεισοδίων σε βάρος συναυλιών και αρκετά άλλα. Τα ίδια ερπετά μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τα γύρισαν και γλείφουν πάλι τις γνωστές υγρές ποδιές.
Το χαριτωμένο στην υπόθεσή ότι είδαμε τους ως άνω μουγκούς, εκεί που πρέπει, μουσικογράφους να στηλιτεύουν διαρκώς τα πάντα, αλλά να υμνούν εταιρείες που τους ταϊζουν στα vip! Από πού και ως πού επιτρέπει η ηθική του μουσικογράφου να τον ταϊζουν; Σε ποια χώρα συμβαίνουν αυτά; Σίγουρα πάντως όχι στις χώρες με τα υπέροχα, καταπληκτικά φεστιβάλ και συναυλίες που παρακολουθούν οι μουγκοί μουσικογράφοι μας.
Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι ο συρφετός στην μουσικογραφία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην απουσία σοβαρών στελεχών στην (με ευρεία έννοια) δισκογραφία, κάτι που επιβεβαιώθηκε ξανά το 2009. Άλλωστε ήταν η χρονιά που είδαμε δισκογραφική να πολεμά ανοιχτά συναυλίες των μεγαλύτερων ονομάτων της, στέλνοντας επανειλημμένα επιστολές με ψέμματα στην μητρική της κατά διοργανωτών!!!
Τις ιταμές συμπεριφορές της δισκογραφίας κατά συνεργατών τις γνωρίζουμε από χρόνια, αλλά αυτό ήταν σίγουρα το απόλυτο ζενίθ και πραγματικά περιμένουμε με αγωνία πότε και ποιος θα έχει μια ακόμα καλύτερη έμπνευση για να ξεπερασεί αυτή την απόλυτη ξεφτίλα...
Σε τέτοιο περιβάλλον είναι αυτονόητο ότι κάθε σαχλοκούδουνο θα γράφει και κάνει ό,τι του κατέβει. Δεν είναι τυχαίο ότι και φέτος επιβεβαιώθηκε αυτό που βλέπουμε εδώ και χρόνια: η δισκογραφία, το ραδιόφωνο και η μουσικογραφία προβάλουν πράγματα που δεν εγκρίνει το κοινό, το οποίο επιλέγει με άλλα κριτήρια. Το τρανταχτό παράδειγμα με συναυλίες που μάζεψαν 10.000 και 20.000 κόσμο και είχαν μηδενική (αν όχι και αρνητική) στήριξη από τις δισκογραφικές τους μιλάει από μόνο του.
Το 2009 ήταν επίσης, η χρονιά που όλες οι πλευρές του παιχνιδιού (ΑΕΠΙ, IFPI, αγορά) διατυμπάνησαν ότι δεν υπάρχει μεταξύ τους κανενός είδους επικοινωνία (βλ. τα απίστευτα που ακούσαμε στο forum του MAD), κάτι που δεν αναμένεται να αλλάξει στο προσεχές μέλλον. Ο "χώρος" πάσχει σοβαρά στο θέμα επικοινωνίας, δεν υπάρχει καμία διάθεση συνεργασίας και φυσικά δεν υπάρχουν ούτε ιδέες. Έτσι το πράγμα πηγαίνει όπως πηγαίνει, από μόνο του, εδώ και χρόνια ώσπου κάποια στιγμή κάτι μπορεί να αλλάξει εντελώς τυχαία.
Το 2009 είναι επίσης, η χρονιά που είδαμε και τις πρώτες κινήσεις από το κράτος για την καταστολή της οnline πειρατείας, με απαγγελίες κατηγοριών για κακουργήματα σε βάρος διαχειριστών (βλ. greekfun). Είχαμε επισημάνει από πολύ καιρό ότι κάποια στιγμή από το κράτος και μόνο θα γινόταν κάτι ανάλογο, καθώς η δισκογραφία και οι δικαιουχοι δεν κάνανε τίποτα επί χρόνια, παρά να κλαίνε τη μοίρα τους. Το 2010 αναμένουμε περισσότερες ανάλογες κινήσεις, καθώς το παιχνίδι θα αγριέψει. Ήδη έχουν εξαφανιστεί πολλοί moderators με ανάλογα sites.
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε επι μακρώ για το 2009, ήταν μια χρονιά ενδεικτική της προβληματικής κατάστασης που επικρατεί στον χώρο. Όμως, προτιμότερο είναι να βρεθούν και αναδειχθούν κάποιες λύσεις και όχι όλοι να κλαίγονται και να βρίζουν. Όπως λέμε διαρκώς, κάθε μέρα αποδεικνύει ότι ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΕΙ Η ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ...
η καραμπινάτη περίπτωση του Δελτίου Τύπου του κ.Λώρη για τους "τουλάχιστον 3 πληρωμένους δημοσιογράφους" ήταν πρωτόγνωρη και αποκρουστική, ειδικά μάλιστα από μια εταιρεία μεγέθους που επί χρόνια λειτουργεί με συγκεκριμένο τρόπο απέναντι σε συγκεκριμένους μουσικογράφους και έχει θρέψει καταστάσεις. Το ότι μέχρι σήμερα δεν θεωρήθηκε σωστό να ενημερωθεί το κοινό για το ποιοί είναι αυτοί οι 3 δημοσιογράφοι, μιλάει από μόνο του.
Το χείριστο όμως ήταν η αντίδραση του "κλάδου": κυριολεκτικά δεν υπήρξε! Είναι απίστευτο: ακόμα και σεβαστά κατά τα άλλα ατομα προτίμησαν την καθιερωμένη σιγή απέναντι σε μια ευθεία προσβολή και μάλιστα συνεχίζουν κανονικά να ασχολούνται με συναυλίες της ίδιας εταιρείας που τους διασύρει δημοσια! Πού είναι ο πάτος αυτού του βαρελιού;
Ας σημειωθεί ότι δύσκολα βρίσκεις κάποιο λόγο για να διαφωνήσεις με το "τουλάχιστον", ειδικά όταν το 2009 ήταν η χρονιά που είδαμε μουσικογράφους να βρίζουν και ακόμα και να εκβιάζουν δημοσίως άτομα και εταιρείες με απειλές του τύπου "θα σας γ.....ω", "έχει ο καιρός γυρίσματα", κλπ. Είδαμε επίσης μουσικογράφους να διασπείρουν φήμες για ακυρώσεις συναυλιών, φήμες για απειλές επεισοδίων σε βάρος συναυλιών και αρκετά άλλα. Τα ίδια ερπετά μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τα γύρισαν και γλείφουν πάλι τις γνωστές υγρές ποδιές.
Το χαριτωμένο στην υπόθεσή ότι είδαμε τους ως άνω μουγκούς, εκεί που πρέπει, μουσικογράφους να στηλιτεύουν διαρκώς τα πάντα, αλλά να υμνούν εταιρείες που τους ταϊζουν στα vip! Από πού και ως πού επιτρέπει η ηθική του μουσικογράφου να τον ταϊζουν; Σε ποια χώρα συμβαίνουν αυτά; Σίγουρα πάντως όχι στις χώρες με τα υπέροχα, καταπληκτικά φεστιβάλ και συναυλίες που παρακολουθούν οι μουγκοί μουσικογράφοι μας.
Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι ο συρφετός στην μουσικογραφία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην απουσία σοβαρών στελεχών στην (με ευρεία έννοια) δισκογραφία, κάτι που επιβεβαιώθηκε ξανά το 2009. Άλλωστε ήταν η χρονιά που είδαμε δισκογραφική να πολεμά ανοιχτά συναυλίες των μεγαλύτερων ονομάτων της, στέλνοντας επανειλημμένα επιστολές με ψέμματα στην μητρική της κατά διοργανωτών!!!
Τις ιταμές συμπεριφορές της δισκογραφίας κατά συνεργατών τις γνωρίζουμε από χρόνια, αλλά αυτό ήταν σίγουρα το απόλυτο ζενίθ και πραγματικά περιμένουμε με αγωνία πότε και ποιος θα έχει μια ακόμα καλύτερη έμπνευση για να ξεπερασεί αυτή την απόλυτη ξεφτίλα...
Σε τέτοιο περιβάλλον είναι αυτονόητο ότι κάθε σαχλοκούδουνο θα γράφει και κάνει ό,τι του κατέβει. Δεν είναι τυχαίο ότι και φέτος επιβεβαιώθηκε αυτό που βλέπουμε εδώ και χρόνια: η δισκογραφία, το ραδιόφωνο και η μουσικογραφία προβάλουν πράγματα που δεν εγκρίνει το κοινό, το οποίο επιλέγει με άλλα κριτήρια. Το τρανταχτό παράδειγμα με συναυλίες που μάζεψαν 10.000 και 20.000 κόσμο και είχαν μηδενική (αν όχι και αρνητική) στήριξη από τις δισκογραφικές τους μιλάει από μόνο του.
Το 2009 ήταν επίσης, η χρονιά που όλες οι πλευρές του παιχνιδιού (ΑΕΠΙ, IFPI, αγορά) διατυμπάνησαν ότι δεν υπάρχει μεταξύ τους κανενός είδους επικοινωνία (βλ. τα απίστευτα που ακούσαμε στο forum του MAD), κάτι που δεν αναμένεται να αλλάξει στο προσεχές μέλλον. Ο "χώρος" πάσχει σοβαρά στο θέμα επικοινωνίας, δεν υπάρχει καμία διάθεση συνεργασίας και φυσικά δεν υπάρχουν ούτε ιδέες. Έτσι το πράγμα πηγαίνει όπως πηγαίνει, από μόνο του, εδώ και χρόνια ώσπου κάποια στιγμή κάτι μπορεί να αλλάξει εντελώς τυχαία.
Το 2009 είναι επίσης, η χρονιά που είδαμε και τις πρώτες κινήσεις από το κράτος για την καταστολή της οnline πειρατείας, με απαγγελίες κατηγοριών για κακουργήματα σε βάρος διαχειριστών (βλ. greekfun). Είχαμε επισημάνει από πολύ καιρό ότι κάποια στιγμή από το κράτος και μόνο θα γινόταν κάτι ανάλογο, καθώς η δισκογραφία και οι δικαιουχοι δεν κάνανε τίποτα επί χρόνια, παρά να κλαίνε τη μοίρα τους. Το 2010 αναμένουμε περισσότερες ανάλογες κινήσεις, καθώς το παιχνίδι θα αγριέψει. Ήδη έχουν εξαφανιστεί πολλοί moderators με ανάλογα sites.
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε επι μακρώ για το 2009, ήταν μια χρονιά ενδεικτική της προβληματικής κατάστασης που επικρατεί στον χώρο. Όμως, προτιμότερο είναι να βρεθούν και αναδειχθούν κάποιες λύσεις και όχι όλοι να κλαίγονται και να βρίζουν. Όπως λέμε διαρκώς, κάθε μέρα αποδεικνύει ότι ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΕΙ Η ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ...
Στον αγαπημένο αναγνώστη που θα αντιδράσει, ρωτώντας με "και εσύ τι κάνεις για όλα αυτά", απαντώ απλά και ωραία:
Στο "Από τις 4 στις 5" έκανα επανειλλημένα συστάσεις για αγορά της μετοχής της Warner. Αν κάποιος αναγνώστης ακολούθησε τις συμβουλές, θα είχε αποκομίσει σήμερα πολύ μεγάλα κέρδη, της τάξεως του 100% και άνω! Οπότε, ορίστε το "Από τις 4 στις 5" έκανε κάτι: μοίρασε λεφτά από την δισκογραφία, σε μια εποχή που όλοι στην δισκογραφία κλαίγονται! Φυσικά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ουδείς ακολούθησε τις συμβουλές. Αν ο αγαπημένος αναγνώστης αγνόησε τις συμβουλές μου και επέλεξε να διαβάζει τα διάφορα σκουπίδια τριγύρω (που επί χρόνια χρησιμοποιήσαν αβέρτα την γνώμη μου, χωρίς να με ρωτήσουν, για να κάνουν τάχαμου έρευνες και κείμενα και κατόπιν, με έβριζαν γιατί τάχαμου κρυβόμουν...), κακό του κεφαλιού του. Καθείς εφ' ω ετάχθη.
Στο "Από τις 4 στις 5" έκανα επανειλλημένα συστάσεις για αγορά της μετοχής της Warner. Αν κάποιος αναγνώστης ακολούθησε τις συμβουλές, θα είχε αποκομίσει σήμερα πολύ μεγάλα κέρδη, της τάξεως του 100% και άνω! Οπότε, ορίστε το "Από τις 4 στις 5" έκανε κάτι: μοίρασε λεφτά από την δισκογραφία, σε μια εποχή που όλοι στην δισκογραφία κλαίγονται! Φυσικά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ουδείς ακολούθησε τις συμβουλές. Αν ο αγαπημένος αναγνώστης αγνόησε τις συμβουλές μου και επέλεξε να διαβάζει τα διάφορα σκουπίδια τριγύρω (που επί χρόνια χρησιμοποιήσαν αβέρτα την γνώμη μου, χωρίς να με ρωτήσουν, για να κάνουν τάχαμου έρευνες και κείμενα και κατόπιν, με έβριζαν γιατί τάχαμου κρυβόμουν...), κακό του κεφαλιού του. Καθείς εφ' ω ετάχθη.
No comments:
Post a Comment