Φέτος συμπληρώνονται τα 10 χρόνια του Φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ Θεσσαλονίκης. Ποιο θεωρείτε μεγαλύτερο επίτευγμα των 10 πρώτων ετών; Και ποιοι θα πρέπει να είναι οι στόχοι για τα επόμενα 10 έτη.
Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ κάλυψε την προφανή ανάγκη της ελληνικής κοινωνίας για εναλλακτική ενημέρωση, έβγαλε τον νεοέλληνα από την απομόνωση τον έκανε να στρέψει την προσοχή του σε θέματα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, που αναδεικνύονται μέσα από την παγκόσμια παραγωγή ντοκιμαντέρ. Το σημαντικότερο επίτευγμα του φεστιβάλ είναι ότι ευαισθητοποίησε, αφύπνησε, κάλεσε το κοινό να γίνει κοινωνός των μεγάλων προβλημάτων που σηματοδότησαν το τέλος του 20ου και τις αρχές του 21ου αιώνα. Οι στόχοι μας, ταυτίζονται με την ευθύνη μας και το σεβασμό μας, τόσο απέναντι στο είδος και τους δημιουργούς του, όσο και απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.
Ποια είναι τα highlights του φετινού φεστιβάλ;
Το κεντρικό θεματικό μας αφιέρωμα στα Πρόσωπα του Φασισμού, που στοχάζεται πάνω στις σύγχρονες εκφάνσεις του ολοκληρωτισμού και αποκαλύπτει τις πολλαπλές όψεις μιας ιδεολογίας που δεν έπαψε ωστόσο ποτέ να κυοφορείται στα σπλάχνα της ανθρώπινης φύσης και να επανακάμπτει, μολύνοντας σαν ιός τον κοινωνικό ιστό, κάθε φορά που οι ιστορικές, οικονομικο-πολιτικές συγκυρίες το επιτρέπουν.
Το θεματικό αφιέρωμα «Προσεγγίζοντας τη φύση», το οποίο ανταποκρίνεται στο πιο βροντερό SOS που έχει εκπέμψει ποτέ ο πλανήτης μας.
Τα αφιερώματά μας στους Αμερικανούς Tζο Mπέρλιντζερ και Mπρους Σινόφσκι, εκπροσώπους ενός κινηματογράφου άμεσου, που βασίζεται στην ενδελεχή παρατήρηση και τροφοδοτείται από το απρόβλεπτο, στον Φινλανδό Άρτο Χάλονεν, ανήσυχο καλλιτέχνη, τολμηρό ντοκιμαντερίστα, πολυσχιδή δημιουργό, ιδρυτή του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του Ελσίνκι DocPoint, του σημαντικότερου φεστιβάλ ντοκιμαντέρ των σκανδιναβικών χωρών. Αλλά και στον δικό μας Σωτήρη Δανέζη, ο οποίος μέσα από την ιδιαίτερα επιτυχημένη σειρά τηλεοπτικών ντοκιμαντέρ Εμπόλεμη Ζώνη αφηγείται ιστορίες ανθρώπων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη δίνη μεγάλων κρίσεων και ταυτόχρονα αναδεικνύει σύγχρονα προβλήματα αναζητώντας απαντήσεις σε κάθε τι που επηρεάζει το παρόν και απειλεί το μέλλον μας.
Τι μπορεί να προσφέρει ένα φεστιβάλ ντοκυμαντέρ σε μια χώρα όπως η Ελλάδα;
Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο, λειτουργεί σαν μια πολύτιμη πηγή πληροφοριών, τροφοδοτεί τη σκέψη σε μια εποχή που οι άνθρωποι είναι πιο ανήσυχοι από ποτέ άλλοτε. Προβάλλει θέματα και καταστάσεις που ενεργοποιούν τις συνειδήσεις των θεατών, τους κεντρίζει το ενδιαφέρον να αναζητήσουν τις βαθύτερες αιτίες των πολυδιάστατων ζητημάτων που χαρακτηρίζουν το σύγχρονο πολιτικο κοινωνικό γίγνεσθαι. Ο πλανήτης μικραίνει σε αυτό το φεστιβάλ, το βλέμμα γίνεται μεγαλύτερο.
Έχετε μια ιδιαίτερη σχέση με τον Καναδά και γνωρίζετε καλά τις εκεί λειτουργίες. Στα μουσικά πράγματα, τα τελευταία χρόνια ο Καναδάς είναι από τις πλέον παραγωγικές (ποιοτικά και ποσοτικά) χώρες. Ανάλογη άνθιση υπάρχει και στον κινηματογράφο, κλπ. Πώς τα καταφέρνουν;
Είναι αλήθεια, πως ο Καναδάς είναι μια χώρα με ιδιαίτερη δυναμική στην παραγωγή ταινιών τεκμηρίωσης και γι ‘ αυτό τον λόγο είχε ανέκαθεν μια ξεχωριστή θέση στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Την θεματική και υφολογική ποικιλομορφία του σύγχρονου καναδικού ντοκιμαντέρ αναδεικνύει και η φετινή μας διοργάνωση μέσα από το Spotlight στα καναδικά ντοκιμαντέρ, το οποίο ρίχνει τους προβολείς του στους ανήσυχους Καναδούς ντοκιμαντερίστες. Τα τελευταία χρόνια, όπως κι εσείς επισημαίνετε, παρατηρείται μια ξεχωριστή άνθιση στον καναδικό κινηματογράφο, γεγονός που βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τον δημιουργικό αναβρασμό και την καλλιτεχνική έκρηξη που συντελείται στον πολιτιστικό πυρήνα της χώρας.
Πόση δύναμη έχει το ντοκυμαντέρ στην εποχή της ταχύτητας και της λήθης που ζούμε; Πιστεύετε ότι πραγματικά μπορεί να επηρεάσει το κοινό;
Το ντοκιμαντέρ προσεγγίζει όσα συμβαίνουν σε παγκόσμια κλίμακα, φέρνει την υφήλιο πιο κοντά μας, κάνει «freeze frame» σε ανθρωποκεντρικά οικουμενικά ζητήματα που ελάχιστα βλέπουν το φως της δημοσιότητας και μας καλεί να εγκαταλείψουμε την ασφάλεια και την βολή του καναπέ μας, να δραστηριοποιηθούμε, να γίνουμε ενεργοί πολίτες.
Ποια είναι η σημασία του ντοκυμαντέρ στην εποχή της ελεύθερης πληροφορίας αλλά και της μονοθεματικής ειδησεογραφίας;
Το ντοκιμαντέρ είναι ένα πολύ δυνατό ιδεολογικό όπλο και ταυτόχρονα μια πολιτική πράξη, που δημιουργεί συνειδήσεις, εμψυχώνει κι ευαισθητοποιεί τους θεατές. Το ντοκιμαντέρ είναι ζωντανό μέσο, ξεφεύγει από την κατευθυνόμενη ενημέρωση, παρουσιάζει την αθέατη πλευρά, αυτή που δεν βλέπουμε στα νυχτερινά δελτία ειδήσεων.
No comments:
Post a Comment