Lumiere Brother - 10 μελωδίες / 10 επιδραστικές μέχρι το κόκκαλο μουσικές για τις 10 μέρες μέχρι το live στο SixDogs

O Lumiere Brother μόλις κυκλοφόρησε τον δεύτερο δίσκο του "Twenty One", τον οποίο θα παρουσιάσει στις 4 Απριλίου στο 6 Dogs. Τις τελευταίες μέρες ανεβάζει στο FB του 10 μελωδίες / 10 επιδραστικές μέχρι το κόκκαλο μουσικές για τις 10 μέρες μέχρι το live. Μας έκανε την τιμή να μας γράψει 2 γραμμές για το κάθε κομμάτι. Διαβάστε και μετά να πάτε στο λάιβ. 

Btw, και o πρώτος δίσκος του ήταν εξαιρετικός αλλά δυστυχώς, τα media μας δεν τον εκτίμησαν γιατί νόμιζαν ότι ήταν indie-pop και δεν τον άκουσαν. Να τα λέμε αυτά και να προσθέσουμε και ένα "Ουστ ρε ζώα".

1) Ennio Moricone - Cinema Paradiso
Από τα πιο συνταρακτικά όμορφα κινηματογραφικά scores που έχω ακούσει ποτέ. Ικανό να βρεί και να αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής ενός ανθρώπου, όσο βαθιά και αν είναι καταχωνιασμένες.

2) Genesis - Carpet Crawlers
Ένα γκρουπ των οποίων την πιο ευφάνταστη πρώτη περίοδο ανακάλυψα σχετικά αργά. Ποταμός ενορχηστρωτικών ιδεών και λυρισμού πάνω στον οποίο "πλέει" η ζεστή φωνή του Gabriel.

3) Serge Gainsbourg - Evelyne
Το κομμάτι αυτό του αγαπημένου Gainsbourg αποτέλεσε μουσική έμπνευση για πολλούς πειραματισμούς μου με βάση τον ξεχωριστό ήχο της μεγάλης μουσικής "σχολής" του ιδιοφυούς αυτού ανθρώπου.

4) Fleetwood Mac - Man of the world
Ίσως το πρώτο κομμάτι που άκουσα απο τους Fleetwood Mac και παραμένει ακόμα για μένα ένα από τα αγαπημένα μου, ίσως γιατί είναι τόσο μελαγχολικό..

5) R.E.M. - Electrolyte
Ακόμα θυμάμαι το video-clip του Electrolyte από τότε που πήγαινα Λύκειο, πάντα αυτό το κομμάτι μου έδινε για κάποιο λόγο την αίσθηση μιας ζεστής αγκαλιάς, την ασφάλεια ότι όλα θα πάνε καλά..

6) Yann Tiersen - Le matin
Παίζω αυτό το κομμάτι σπίτι μου πολύ συχνά, είναι από τα αγαπημένα μου του Tiersen, νομίζω ότι σε αυτό έφτασε στο ζενίθ της ατμόσφαιρας που τον έκανε γνωστό παντού.

7) Wilco - How to fight loneliness
Απο τα κομμάτια που έχω βάλει στις περισσότερες συλλογές που έχω φτιάξει ποτέ. Περιγράφει ακριβώς της γλυκιά ειρωνεία της "παρεϊστικης"... μοναξιάς.

8) Queen - Love of my life
Τα φωνητικά που φτάνουν σε ουρανούς ..αγγέλων και το πιάνο κλασσική κοπής με έχουν στιγματίσει από τότε που το πρωτοάκουσα.

9) Scott Walker - Copenhagen
Το είχα ακούσει απο μια συλλογή που είχαν φτιάξει οι Midlake, οι Walker Brothers είναι απο τα αγαπημένα μου γκρουπ της δεκαετίας του 60, απλά αυτό το κομμάτι έχει τόσο μα τόσο απίστευτα ονειρικό τελείωμα..

10) The Beatles - Long long long
Από τα κρυφά διαμάντια του White Album, καθηλωτικό το πιάνο που μπαίνει λίγο πριν την μέση, μαγικά σκοτεινό, στοιχειωμένο αριστούργημα.