Τα Δευτεριάτικα (γάματα, φίλε)

2 τεμάχια και στην Ραφήνα. Πολύ χαλαρά. Ενημερώσου στην πηγή. Πρώτος και με μεγαλύτερη διαφορά πλέον, ναι μωρή αρρώστια. Και με το χι στο κύπελλο, τον έχω άνετα τον τελικό την άλλη Τετάρτη στις 15 του μηνού. Οπότε, οεοεοε, πρωτάθλημα και κύπελλο Αχαρναϊκέ.

Στα μαθήματα, τώρα.

P.S.I. ήθελες, Ελληνάρα μου; Αυτό σου'λειπε τόσα χρόνια; Το ήξερες και στο χωριό σου το Πι Ες Αι; Κατοχή, μάγκα μου. Αυτό έπαθες αλλά σου αρέσει. Κάτσε σπιτάκι σου και στις εκλογές του 2013, ψήφισε αυτά που σου έχουνε μάθει. Βόδια είστε. Και καλά να πάθετε. Και μετά την Κατοχή, σε μερικά χρονάκια, θα σου έρθει και ο παγκόσμιος ο πόλεμος και εκεί να δεις τη γλύκα. Ζώα είστε, καλά να πάθετε. Εγώ θα έχω γιγαντώσει τη θρησκεία της Μεγάλης Κουβέρτας ως τότε, οπότε θα με πληρώνετε και από πάνω.

100% και βάλε άνοδος στις τράπεζες στο ελληνικό χρηματιστήριο, μέσα σε 10 μέρες. Σε μια χώρα που έχει πτωχεύσει και με τις ίδιες τις τράπεζες να πρέπει να πάρουν άλλα 40 δις δώρο από το κράτος, για να σωθούν και να να κρατικοποιηθούν, αλλά να μην κρατικοποιηθούν για να μην χάσει ο Κωστόπουλος και ο Λάτσης το ποσοστό τους. Κατά τα άλλα, ελεύθερος ανταγωνισμός, ελευθερία και δημοκρατία έχουμε στην χώρα. ΕΛΛΗΝΑ, ΕΙΣΑΙ ΖΩΟ. ΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΣΤΟ ΠΩ; ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΣΚΟΤΩΜΑ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΖΕΙΣ. ΔΕ ΣΕ ΣΩΖΕΙ ΟΥΤΕ Ο ΒΟΥΔΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΩΑΜΕΘ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ ΜΑΖΙ. ΤΕΛΟΣ, ΛΕΜΕ.

Σήμερα, κανονικά το μάθημα έπρεπε να είναι για τον Θέμαρο τον Αδαμαντίδη και την ενασχόληση του με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές ("φρουτάκια", Apple κι έτσι). Αλλά, είπα να το παίξω αλλιώς, σαν τον Φεργκιουσον που επανέφερε τον Σκόουλς από την αχρηστία, λες και δεν υπάρχει κανένας άλλος χαφ στον πλανήτη. Έτσι και εγώ, σήμερα θα φέρω το παλιό καλό κρασί, τον Αντύπα, στην νέα του μεγάλη επιτυχία.

Υπάρχουν δυο Ελλάδες

αλίμονο της μιας

εκείνης που πληρώνει

το χρέος της ζημιάς.

Γάματα φίλε, γάματα

με κεφαλαία γράμματα

τελείωσανε τα θάματα

από δικά μας σφάλματα

τα λεφτά τα φάγανε

τα λεφτά τα πήρανε

κι όσοι μας χρωστάγανε

ήρθανε και μας δείρανε

Γάματα φίλε, γάματα

με κεφαλαία γράμματα

Γάματα φίλε τα, γάματα

Δόξα και τιμή στον Βασίλη Παπαδόπουλο, για τους στίχοι.

Ο Αντύπας είναι ο μόνος αληθινός-παύλα-πραγματικός τραγουδιστής, να τα λέμε αυτά. Τον έχω δοξάσει πολλάκις από εδώ μέσα, αλλά ό,τι και να κάνω, είναι λίγο. Πιο επίκαιρος από ποτέ, τα είχε προφητεύσει όλα στον ύμνο "της πουτάνας γίνεται".

Όταν πέφτεις στην καψούρα κλπ κλπ...

Κι όλο μου λες, κι όλο μου λες

"Τι πίνετε;"
Και δε ρωτάς και δε ρωτάς

"Τι γίνεται;"
Ποιος φταιει; Τι φταίει;
Ποιος ευθύνεται;
Πού πάμε; Πού πάμε;

Τι γίνεται;

Της πουτάνας γίνεται.

Δόξα και τιμή στον Τάκη τον Κωλέτη, επίσης. Τέτοιοι στίχοι, λετριστικοί, γεμάτοι συμβολισμούς, γεμάτοι συναισθήματα. Αυτό και το "Λιωμένο Παγωτό", λέμε.