Τα Δευτεριάτικα (Κάτσε καλά, κάτσε καλύτερα)

Μάστορα, σήμερα Μάκης Μπέκος και Γιάννης Γιοκαρίνης. Ο ένας να το λέει και ο άλλος να το πλέι. Ωπα λέμε.

Το λοιπό, αύριο που έρχονται οι Interpol στη γειτονιά σου, είναι η ιδανική ευκαιρία να σφαλιαρίσεις όλους τους μουσικογράφους που σε εκφράζουν, καϋμένε αναγνωσταρά μου που έμαθες τι πάει να πει μουσική μόνο από το τσάμπα. Τι να σου κάνω, έκατσες σε κακή εποχή, όπου ο κάθε σαβούρης γράφει ό,τι λίγο του κατεβαίνει και το κάνει και τσάμπα. Βράσε ρύζι. Εσύ λοιπόν, που αυτά θες γιατί για εκεί είσαι, αναγνώστη μου πάτωμα, μάθε από τον ύμνο του Τζοναρου του Γιοκαρίναρου.

κάτσε καλά

κάτσε καλά

κάτσε καλά

κάτσε καλύτερα

Τζόναρος = Κοκκινιά ρεπριζέντ, να ντα λέμε αυτά, αμόρφωτε. Δεν τους κάνουν πια έτσι. Παλιά, άμα ήσουνα τσίφτης, έφτυνες και το σάλιο έγερνε. Τώρα; Πάνε αυτοί οι καιροί οι καλοί οι ωραίοι.

Γιοκαρίνης, που λες, τρισμέγιστος. Ο μόνος που μπορεί να πει στίχους σαν αυτούς του Σαράντη του Αλιβιζάτου. Διάβαζε να ξεστραβωθείς, αγανακτισμένε.

Ορκίζομαι στον υπουργό
Παιδείας και Θρησκευμάτων
μου το 'χεις πάρει το μυαλό
με κάνεις άνω-κάτω.

Παιδί μου τι δεν θα 'δινα
για να 'μουνα μαζί σου
να κάνω μια κατάληψη
επάνω στο κορμί σου.

Μαζί να τραγουδήσουμε
για αύριο καλύτερο
μας κάνανε τις μέρες μας
φωτιά-κοκκινοπίπερο.

Ορκίζομαι στον υπουργό
Παιδείας και Θρησκευμάτων
εσύ μου δίνεις το ρυθμό
στη νέα τάξη πραγμάτων.

Παιδί μου τι δεν θα 'δινα
για να 'μουνα μαζί σου
να λύσω την εξίσωση
του πόθου στο κορμί σου.

Απ΄τη ζωή βγαλμένο, τα βλέπεις; Έχουμε σήμερα τέτοια; Λέγε ρε ζαντό. Αλλά τι να πεις που δεν ξέρεις ούτε το α από το β, βρε φρεσκούλη. Αχ αχ, ζώα όλοι. Έλα Μάκη Μπέκο, δώσε στο λαό τρίλιες και σώσε τα αποκαμένα τους. Ναι μωρή αρρώστια, να ζήσουνε τα Λιόσια και η Λίμνη όλη και ο Τάφος της Γύφτισσας, μάνα μου.



ΠΟΥ ΣΤΕ ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΕΣ. ΑΥΡΙΟ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΕΙΡΑ ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΣΤΟΥΣ ΙΝΤΕΡΠΟΛ. ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΤΕ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΣΑΛΕΤΕ ΤΟ ΕΒΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΓΡΑΦΟΥ ΠΟΥ ΠΟΝΕΣΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ. ΑΝΤΕ ΤΣΙΡΟΤΑ.