O boogie ambassador απο το LA παρέλαβε το dj booth του Bios μετά τα easy going space grooves του Mr. Z κάπου κοντά στις 1:30.Σε φανερά καλή διάθεση και με ιδιαίτερη όρεξη για χορό και soul funky vibes, ξεκίνησε το σετ του με το δικό του "Killdamuthafucka" προκειμένου να στήσει τον ήχητικό του τείχος απο την αρχή. Κάνοντας χρήση ενός πολύπλοκου set up ξεκίνησε σιγά σιγά να ενεργοποιεί τα συνοδευτικό εξοπλισμό του προκειμένου να φέρει την δύναμη και την ψυχή της μαύρης μουσικής στην Αθήνα. Ένα μικρόφωνο για να προσθέτει όπου και όσο χρειαζόταν τα soulful φωνητικά του και να ξεσηκώνει το κόσμο με κομμάτια του απο το πρόσφατο "Toeachzown" album, ένα κόκκινο Stones Throw mac proμε τις Serato ρυθμίσεις για να σπινάρει το ακυκλοφόρητο υλικό του, το υπερ -cool keytar του για να σολάρει πάνω στο ειδικά διαμορφωμένο mini stage μπροστά απο το dj booth και ένα mini korg synth πάνω απο τα πικαπ για να προσθέτει μικρές δόσεις sexy πλήκτρων όπου και όποτε χρειαζόταν. Απο αυτό ασφαλώς δεν θα μπορούσαν να λείπουν και καμια 20αρία killer βινύλια που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση της μουσικής του περσόνας. Ο ήχος του ήταν αυτό ακριβώς που περίμεναν όσοι τίμησαν με την παρουσία τους την βραδία και σχεδόν προσκύνησαν ένα ευρύ φάσμα ήχων που ξεκινούσε απο τις ρίζες των Sly & The Family και Funkadelics και κατέληγε στην disco funky house του 1993 με μπόλικο acid μέσω των παγκοσμίως άγνωστων Rappers Rapp Groove.
Στο πρώτο peak της εμφανισής του κάπου στις 2μιση έχει μυήσει το κοινό στον διαολεμένο funk ήχο του και απο μικροφώνου συνδιάζει το ραπ της Stones Throw με τις Barry White επιρροές του έχοντας πείσει τους πάντες ότι αυτό που έχει μέσα του είναι ρυθμός και ψυχή. Κάπου εκεί αναλαμβάνει να μας διασκεδάσει με τα βινύλια που συνοδεύουν αυτή την Ευρωπαική περιοδεία του και τα ασταμάτητα slappings του μπάσσου σε συνδιασμό με τα στιβαρά disco grooves περνάνε στην πρώτη γραμμή. Ο ίδιος έχει εκστασιαστεί και μοιράζεται με το κοινό του μερικά κομμάτια απο το digging του στην σύγχρονη "μαύρη"μουσική κουλτούρα. 2ώρες μετά και ενώ οι φανς του έχουν αποθεώσει τις επιλογές του κάνει φινάλε με τον αναμενόμενο εντυπωσιακό τρόπο.
Γονατισμένος στην μέση του dancefloor με το keytar περασμένο στον ώμο δίνει ένα 8 λεπτο jam πάνω στο δικό του επικό "My Funk goes on and on" και παίρνει τα respect ακόμη και των τελευταίων δύσπιστων. Χαμόγελα ευτυχίας και έκστασης στο φινάλε της βραδίας απο όσους έμειναν μέχρι το τέλος της. "Τhe future, the funk" ήταν η φράση που γύριζε στο μυαλό μου με την επιφύλαξη πάντα ότι το πιο μαζίκο κοινό της Αθήνας ίσως και να μην είναι απόλυτα έτοιμο για μεγάλες δόσεις αυτού του ήχου. Παρόλα αυτά να σημειώσω ότι μερικά απο τα πιο hot dj acts των τελευταίων μηνών φροντίζουν πάντα ανάμεσα στα house (deep / soulful / disco) set τους να δημιουργούν μια ημίωρη ή 45λεπτη ενότητα με τον ήχο του Dam Funk ή τις space boogie επιρροές του.
photo/words: Dimitris Lilis
No comments:
Post a Comment