Όσο ο Περιστέρης κανόνιζε με δύο μαύρους με όψη φυλακόβιου μια τιμή για να του προσέχουν το αμάξι, ο Κόντε διέσχισε το δρόμο, αποφεύγοντας μια λιμνούλα όπου επέπλεε ένας τουμπανιασμένος αρουραίος, και αγόρασε από τους Κινέζους τέσσερα κουτάκια με αλοιφή, δέκα πέσος την καθεμία. Από εκεί παρατήρησε το πανόραμα που τον περιέβαλλε και του θύμιζε εικόνες από κάτι αφρικάνικες πόλεις που είχε δει στην τηλεόραση. Είναι η επιστροφή στις ρίζες, σκέφτηκε, προετοιμαζόμενος για μεγαλύτερες εκπλήξεις.
Ο Κόντε κι ο Γιόγι μπήκαν στο κτήριο και ανέβηκαν τη σκάλα. Τους τύλιξε μια οσμή από συμπυκνωμένη υγρασία και μπαγιάτικα ούρα και, παρά την αδυναμία του, ο Κόντε δεν τόλμησε ν'αγγίξει τη λιγδωμένη κουπαστή, παίρνοντας όμως και μια απόσταση από τον τοίχο, όπου αιωρούνταν δεκάδες ξεφτισμένα ηλεκτρικά καλώδια που απειλούσαν διαρκώς να προκαλέσουν βραχυκύκλωμα. Στον πρώτο όροφο η σκάλα έβγαζε σ'έναν σκοτεινό διάδρομο με πολλές πόρτες, όλες σχεδόν ανοιχτές. Ο Κόντε έσκυψε στη μεταλλική κουπαστή και παρατήρησε την εσωτερική αυλή, όπου διάφορα άτομα μοιράζονταν το χώρο γύρω από ένα τραπέζι του ντόμινο, απρόσβλητα, κατά τα φαινόμενα, από τη δυσωδία του περιβάλλοντος, που την πολλαπλασίαζε η αποφορά στην οποία συνεισέφεραν το μαντρί όπου κοιμούνταν δύο γουρούνια και το κοτέτσι όπου τσιμπολογούσαν μερικές λιμοκτονούσες κότες. Δίπλα στους άντρες, στις γωνιές του τραπεζιού, ο Κόντε διέκρινε μπουκάλια από μπίρα και πιάτα με υπολείμματα φαγητού.
"Απ'οτι φαίνεται, εδώ δεν δουλεύει κανείς", είπε ο Κόντε, σχεδόν μονολογώντας.
"Όλος ο κόσμος ζει επινοώντας κάτι", του υπενθύμισε ο Γιόγι.
εκδόσεις Καστανιώτη, σελ. 144
Ο πωλητής βιβλίων Κόντε βρίσκει μια καταπληκτική βιβλιοθήκη με τα άπαντα της Κουβανέζικης βιβλιογραφίας και λύνει το μυστήριο του θανάτου μιας ξεχασμένης τραγουδίστριας των 60ς. Για όσους ασχολούνται με την λογοτεχνία, και μόνο η εικόνα αυτής βιβλιοθήκης είναι αρκετή.
No comments:
Post a Comment