Τα Δευτεριάτικα (όπου βαρέσαμε διάλυση)

Άνευ αγώνος 3-0 η αρρώστια με τον αποσυρμένο τον Ανταγόρα, δεν μιλάμε σήμερα.

Γιατί σήμερα, KαψούραS Yπερπαγαγωγή. Φουλ ντεσιμπελ και βελάκια, λέμε. Μια η οδηγία: βλέπεις το ψητό; Το τραπέζι; Όρμα, λέμε.

ΚΑΙ "ΒΑΡΕΣΑΜΕ ΔΙΑΛΥΣΗ" έχω

Βαρέσαμε διάλυση

γι αυτό δεν θέλει ανάλυση

μου έκλεισες το σπίτι

και γυρνώ σαν τον αλήτη

Βαρέσαμε διάλυση

δε θέλει ψυχανάλυση

με πούλησε για πλούτη

για χρήματα και τούτη

Έτσι τα γράφει ο μεγάλος ο Θανάσης ο Γκαραβέλας, έτσι σας τα λέω πιστοί. Και μην πάτε και ακούτε το κλεμμένο του αλλουνου του Μάη, εδώ όλοι στο αληθινό το αυθεντικό του Γιαννάκη του Παναγιωτόπουλου. Σας βλέπω.

ΚΑΙ τον Αργυρό με το χιτ "ΕΙΣΑΙ Ο΄ΤΙ ΝΑ'ΝΑΙ" έχω

Φτάνει δεν αντέχω άλλο, τέρμα ως εδώ,
για κατάχρηση αγάπης σε κατηγορώ.
Έχεις βάλει στην καρδιά σου χίλιες κλειδαριές
και μοιράζεις αντικλείδια δίχως ενοχές.

Παίζεις με τα μάτια και γίνομαι κομμάτια,
τα απαγορευμένα σ' αρέσουν τελικά.
Παίζεις, δεν σε νοιάζει αυτό αν με πειράζει
και αν με τσαλακώνεις στα αισθηματικά.
Είσαι ό,τι να ΄ναι, φοβάμαι και αδέσποτη καρδιά
η σιγουριά σου, θες να 'μαι, εσύ στο γενικά.
Είσαι ό,τι να 'ναι, λυπάμαι και φεύγω μακρυά,
εμείς οι δυο δεν κολλάμε, δεν πάμε πουθενά.

ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΣ "ΚΑΛΩΔΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΑ": ΑΝΤΖΕΛΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ & ΝΙΚΟΣ ΔΟΥΛΑΜΗΣ. (ΟΛΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΌ ΤΟ ΜΑΤΣ ΜΕΙΝΤ ΙΝ ΧΕΒΕΝ). ΛΙΩΩΩΩΩΩΩΣΣΕΕΕΕΕΕ

Σαν δυο καλώδια ηλεκτροφόρα

σαν δυό αυτοκίνητα στην κατηφόρα

σε μια σύγκρουση μετωπική

εγώ και εσύ

δίχως τέλος και αρχή

η αγάπη αυτή

ΚΑΙ τον ΜΙΝΩΑΣ (παραδέξου, δε θέλεις άλλες λεπτομέρειες, το όνομα τα λέει μόνο του).

Τις ώρες που δε σε κοιτώ στα μάτια
Τις ώρες που εσύ νοιώθεις κομμάτια
Αυτές τις ώρες θέλω να ρθεις πιο κοντά μου
Φανταστικά θέλω να γίνεις πιο δικιά μου

Στη Φαντασία μου, σ' έχω σα θεό μου
Στη Φαντασία μου, μέσα στ' όνειρό μου
Δεν σε χορταίνω κι ας μου λες είσαι δικιά μου
Εσύ ζωή μου, άγγελέ μου, έρωτά μου

Αυτά. Και στα του δόγματος, σήμερα, σας χρωστάω την προσευχή, καλοί πιστοί. Λάβετε φάγετε.

Η προσευχή

Καλέ μου Μεγαλοτεράστιε

σκέπασε μας όλους με τη Μεγάλη Κουβέρτα

όλους λέμε

αλλά άμα δεν μπορείς όλους

τι να κάνουμε, έτσι είναι αυτά

ξεκίνα από τα ομορφόπαιδα

τον Βασίλη τον Καρρά (αδερφός)

τον Λόκο τον Αμπρέου (keep walking)

τη Νάταλι την Πορτμαν (σας τα λέω δέκα χρόνια, τώρα ψηθήκατε όλες, άντε ζαβλάκωμένες)

τους απανταχού οπαδούς της Αχαρναϊκάρας της αρρώστιας.

Η Μεγάλη Κουβέρτα και ο Αχαρναϊκός να νικάνε και όλοι οι άλλοι...

Ξεκίνα, το λοιπό, από τους ως άνω και μετά βλέπουμε για τους λοιπούς.

Σε ευχαριστούμε γονυπετείς

που, ενώ μπορείς,

δεν τα παίρνεις να μας στείλεις θύελλες, λιμούς, καταποντισμούς και λοιπά φαινόμενα.

Ρεπριζέντ.

Χου.

Ρε.

Λέμε.

Τα λέμε, μπούλη

Σκνίπα MC

Μενίδι ρεπριζέντ.