Dread Astaire interview

Οι Dread Astaire και οι The Callas (και ο ψηλός κιθαρίστας των Matisse) είναι οι μόνοι στην χώρα που πιστεύουν ότι το να κάνεις μουσική περιλαμβάνει και το ανάλογο στυλ, τουλάχιστον στα live;

Ο Dennis Boon, των Minutemen, υπήρξε ένας από τους πιο παχύσαρκους και κακοντυμένους άντρες στο ροκ. Παρόλα αυτά ήταν τόση η χάρη του στη σκηνή, που στα μάτια μας έμοιαζε σέξι όσο και ο Elvis. Το στιλ δεν είναι κάτι που έχει να κάνει με το ντύσιμο, όσο με τη φυσικότητα ενάντια στην επιτήδευση: το έχεις ή δεν το έχεις.

Είμαστε τόσο βαρετοί λοιπόν, που θέλουμε να βλέπουμε εξίσου βαρετά, άνευρα συγκροτήματα;

Μπορώ άνετα να σου κατονομάσω άλλα 30 διεθνή βαρετά συγκροτήματα που χτυπάνε εξώφυλλα σε εβδομαδιαία συχνότητα στην Αγγλία. Υπάρχει πολλή καλή μουσική γύρω μας για να ασχολούμαστε με τη σαβούρα. Γι’ αυτό εξάλλου βρίσκεσαι και εσύ στα Μέσα: για να ξεχωρίζεις την ήρα από το στάρι και να την απομονώνεις μέσα από το ραδιόφωνο ή το έντυπό σου.

Τι είναι η μουσική των Dread Astaire για εσάς τους ίδιους;

Μια πείνα ολοένα και πιο δύσκολο να ικανοποιηθεί.

Ποιο είναι το όνειρο των Dread Astaire; Τι θέλετε να κατορθώσετε με την μουσική σας;

Διάρκεια. Τραγούδια που θα αντέχουν το τεστ του χρόνου σε οποιαδήποτε περίοδο, ανεξάρτητα από ρεύματα και τάσεις του κοινού. Επίσης: να δούμε τα κότσια μας σε μέρη όπου το ροκ εν ρολ συμβαίνει καθημερινά, σαν την Αγγλία ή την Αμερική.

Πότε θα σταματήσετε να κάνετε μουσική;

Όταν θα έχουμε εμπνεύσει τους επόμενους φρικαρισμένους πιτσιρικάδες να σκαρώσουν τις δικές τους μπάντες, με τον τρόπο που οι πρόδρομοί μας ενέπνευσαν εμάς.

Τα τραγούδια σας είναι μικρές ιστορίες, βουτηγμένες στον καπνό και το ποτό. Σαν ταινίες, σαν αποσπάσματα από βιβλία. Ποιες είναι οι αφορμές για τους στίχους;

Το κοφτό, νευρώδες γράψιμο του Τσάντλερ και του Πολ Όστερ. Ο τρόπος που οι λέξεις πάλλονται στη ρίμα των Wu-Tang Clan. Όταν πρόκειται να ηχογραφήσεις ένα τραγούδι σου, άρα να το δικαιοδοτήσεις να σε ακολουθεί για πάντα, θα πρέπει να είσαι αρκετά αυθεντικός σε όσα θέλεις να πεις. Το ίδιο και στα live. Τα ψεύτικα λόγια δεν πείθουν παραπάνω από δυο-τρεις φορές. Γι’ αυτό είναι καλό να αποσκοπείς σε κάτι που θα καίγεσαι να το εκφράσεις κάθε φορά που ανεβαίνεις στη σκηνή.

Για να προχωρήσω κάπως τη σκέψη σου, οι Dread Astaire είναι για την ώρα υπερβολικά ρυθμικά - οργανικά προσανατολισμένοι ώστε να ανάγουν τους στίχους σε αφορμές για τραγούδια. Η μουσική μας γράφεται πρώτη. Πάντοτε. Συχνά μάλιστα, οι στίχοι είναι μια αφετηρία την οποία βιαζόμαστε να διασχίσουμε για να βανδαλίσουμε τις κιθάρες μας απρόσκοπτα. Ενδεχομένως να παρατήρησες ότι κανένα τραγούδι μας δεν έχει ρεφραίν. Υπάρχει μια ιστορία. Άπαξ και ειπωθεί, οι συνθέσεις καταλήγουν σε εντελώς διαφορετικό προορισμό από εκείνον που ξεκινάνε. Όχι ότι θα συνεχίσουμε να συνθέτουμε για πάντα έτσι. Όπως και τα περισσότερα πράγματα που μας αφορούν, η στιχοπλοκή είναι μια διαδικασία σε εξέλιξη, ανοιχτή σε αλλαγές.

Ζείτε στην Θεσσαλονίκη, αλλά η μουσική σας παραπέμπει αλλού. Που θα θέλατε να ζείτε;

Οπουδήποτε θα μπορούσαμε να ζούμε όλοι μαζί. Την τελευταία δεκαετία ξεγλιστράμε ο ένας από τον άλλο διαρκώς. Πράγμα που μας κοστίζει, τόσο μουσικά, όσο και συντροφικά.

Αλήθεια, γιατί κάποιος να θέλει να βγάλει δίσκους, σε μια εποχή και σε μια χώρα που μια μπάντα όπως οι Κόρε Ύδρο, (με την στήριξη πολυεθνικής), πούλησαν 1500 κομμάτια, σύμφωνα με δική τους δήλωση;

Χεστήκαμε για τις πωλήσεις! Το να βγάζεις δίσκους είναι μια πράξη αρκούντως συναρπαστική από μόνη της. Σήμερα, οι Dread Astaire παίζονται σε κολεγιακά ραδιόφωνα, είναι το αγαπημένο σύγχρονο συγκρότημα ενός οικογενειάρχη από το Leeds, περιλαμβάνονται στη δισκοθήκη μιας πρώην-γκρούπι νυν ροκ-μαμάς από την Pensylvania, και έχουν εγκατασταθεί μονίμως στο πλατό ενός ζευγαριού από τη Λάρισα. Και ποιος ξέρει σε ποια άλλα χέρια γυροφέρνουν οι δίσκοι μας αυτή τη στιγμή. Γεγονός που μας επιβεβαιώνει καλύτερα από κάθε νούμερο.

Τι σημαίνει Dread Astaire; Γιατί πήρατε αυτό το όνομα; Τι σημαίνει για σας;

Έμοιαζε σαν καλή ιδέα να παραφράσουμε ένα όνομα παγκοσμίως γνωστό. Σαν μια περιπαικτική οικειότητα προς τον ακροατή.

Σε συνέντευξη στο transistor, είχατε δώσει ως επιρροές τα εξής: Velvets, Stooges, Spacemen 3, Galaxie 500, The Fall, Jesus and Mary Chain, Yo La Tengo, Beach Boys, 13^th Floor Elevators, Chocolate Watchband, Mouse & the Traps, Modern Lovers, Neu!, Brian Jonestown Massacre, Make Up, Pussy Galore, Jon Spencer Blues Explosion, Suicide, Girls Against Boys, Beatles, Rolling Stones, πρώιμοι Pink Floyd, Billy Childish, Mudhoney, Kinski, Bad Brains, Pavement, Ramones, Echoboy, Kinks, Byrds, Who, Gun Club, Cramps, Television Personalities, Wedding Present, Pastels, Flatmates, My Bloody Valentine, Echo & The Bunnymen, Sonic Youth, Minutemen, Shellac, Oneida, James Ellroy, Raymond Chandler και γενικότερα το σύνολο της νουάρ λογοτεχνίας. Με όλες αυτές τις επιρροές, πώς και γιατί καταλήγει κάποιος στον δικό του ήχο;

Κατά τη γνώμη μας υπάρχει ένα αόρατο νήμα που διαπερνά όλους αυτούς τους δημιουργούς, φτάνοντας ως εμάς.

<>Στην εποχή της απίστευτης εξέλιξης της τεχνολογίας, που έχει μπει ανεπιστρεπτί και στην μουσική, εσείς, με το βρώμικο rock’n’roll σας και το κλασικό τρίπτυχο, ντράμς – κιθάρα - μπάσο, προτείνετε την δική σας «επιστροφή στις ρίζες». Γιατί;

Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Αυτό είναι το αλφάβητό μας. Οτιδήποτε άλλο μας μοιάζει με ξένη γλώσσα.

Μήπως έχει να κάνει και με τη δημιουργία ειδώλων; Την ανάγκη για rock πρότυπα;

Η έννοια του προτύπου είναι παγίδα. Όχι πως δε διαθέτουμε τα δικά μας, αλλά σε κάθε περίπτωση, it’s the song, not the singer.

Για ποιο λόγο κάνετε μουσική που αντιπροσωπεύει κάτι «παλιό», όταν ήδη υπάρχουν τόσο πολλά συγκροτήματα που έχουν προσφέρει σε αυτό τον ήχο και τα οποία προφανώς έχετε λατρέψει;

Θα μπορούσες να φανταστείς ένα μέλλον αποτελούμενο μόνο από laptop; Είμαστε κοινωνικά χρήσιμοι. Σκέψου το…

Είστε και fans των Stooges. Πώς κρίνετε το ότι συνεχίζουν να παίζουν και μάλιστα θα βγάλουν καινούργιο δίσκο;

Άραγε ρωτούσε κανείς τον Muddy Waters πότε θα πάψει να παίζει; Πλάσματα σαν τον Iggy, τους Sonic Youth, τους Cramps ή τον Mark E. Smith, έχουν εξοικειωθεί σε τέτοιο βαθμό με την ιδιότητα του συνθέτη / performer, που πιθανότατα δε γνωρίζουν άλλο τρόπο για να υπάρχουν. Κανένα πρόβλημα: όσο μας αφορά, το νέο άλμπουμ των Stooges θα είναι ένα από τα highlight της χρονιάς.

Δεν είναι τo rock’n’roll μουσική για νέους;

Περισσότερο από μουσική για νέους, είναι ένας τρόπος ζωής που δεν αξίζει να αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο κάποιου μπερδεμένου κωλόπαιδου, όπως υπήρξαμε εσύ και εγώ στο παρελθόν.

Στην εποχή του MySpace, έχει το MySpace κάποια ιδιαίτερη σημασία για εσάς; Τι σας έχει προσφέρει και τι όχι, ειδικά αφού κυκλοφορείτε την μουσική σας μόνο σε βινύλιο;

Μας έχει γλιτώσει από τη σκοτούρα να μοιράζουμε cd-r σε όσους δεν έχουν πικάπ.

Πουλάτε την μουσική σας από το site σας. Που αλλού πωλούνται οι δίσκοι σας;

Σε όλα τα μικρά, ανεξάρτητα δισκοπωλεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, καθώς και στo Norman Records, στο Leeds, και στο Gemm.com.

Έρχεστε στην Αθήνα για δύο live μέσα σε μια εβδομάδα, 23 Μαρτίου στο Gagarin και 2 Απριλίου στο πάρτυ για τα 2 χρόνια του BIOS. Θέλουμε να έρθουμε και στις 2 εμφανίσεις σας. Τι διαφορετικό θα δούμε από σας στις 2 εμφανίσεις;

Το Gagarin είναι μια δοκιμασία. Θέλουμε να πετύχει. Τόσο γιατί σεβόμαστε την ομάδα της Astra, όπως σεβόμαστε και τη σκηνή που μας εμπιστεύεται, όσο και γιατί θα είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε σε 100% συναυλιακές συνθήκες. Με αρκετή προσπάθεια, όλα θα είναι ιδεώδη. Το «2 Velvet Years» είναι εντελώς ξεχωριστή περίπτωση. Όντας πάρτι, και καθώς θα είμαστε περιστοιχισμένοι από φίλους, θα παίξουμε πιο ανέμελα, άρα με αρκετές πιθανότητες να συμβούν ανέλπιστες εκπλήξεις.

Τι σημαίνει το όνομα του φεστιβάλ «We’re having a baby»;

Από τη στιγμή που η Astra μας προσέγγισε για να εμφανιστούμε στο Gagarin, και εφόσον είμαστε σε τέτοιο βαθμό πεπεισμένοι ότι στη χώρα που ζούμε οι Dread Astaire δεν πρόκειται ποτέ να κερδοφορήσουν, σκεφτήκαμε να εκμεταλλευτούμε τον χώρο, τις άρτιες υποδομές και την τιμή του εισιτηρίου για να κάνουμε κάτι που θα μείνει. Το κόνσεπτ είναι ότι η συναυλία θα ηχογραφηθεί. Το κάθε εισιτήριο ισοδυναμεί με κουπόνι, με το οποίο ο κάθε ακροατής θα εξασφαλίσει ένα split εφτάιντσο που κυκλοφορήσει με τη συνδρομή όλων των γκρουπ, χωρίς να προορίζεται για περαιτέρω πώληση στο εμπόριο. Πάνω απ’ όλα, το κόνσεπτ σημαίνει ότι το κοινό θα αποτελεί ενεργό μέλος της ηχογράφησης. Εξ’ ου και το «We’re having a baby»: ας κάνουμε ένα μωρό, όλοι μαζί!

Ποιανού ιδέα είναι το line-up;

Το curating του φεστιβάλ έγινε από μας. Ο στόχος ήταν να μοιραστούμε τη σκηνή με σχήματα που σεβόμαστε, αλλά και όσο το δυνατόν πιο ετερόκλητα αναμεταξύ τους.

Θα έχει συνέχεια το φεστιβάλ;

Έλα ντε! Ποιος έχει όρεξη για εφτάιντσα τη σήμερον ημέρα;

Θα είστε και το support στους Last Drive στην επανεμφάνιση τους στην Θεσσαλονίκη τον Μάιο.

Οι Last Drive είναι το σπουδαιότερο σχήμα επί ελληνικού εδάφους, γεγονός που πιστοποιείται από τη δημοφιλία τους μέχρι και σήμερα. Τους ευχαριστούμε.

Τι ξεχωρίσανε οι Dread Astaire το 2006 και το 2007;

Το νέο άλμπουμ των Fall. Το εφτάιντσο «Bethany Heart Star», των Mugstar, από το Λίβερπουλ, (mugstar.com). Το διπλό του Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκη. Την επανεκλογή των Παπαγεωργόπουλου / Ψωμιάδη στη Θεσσαλονίκη, που μας γέμισε θλίψη και μας δεσμεύει να μη συμμετάσχουμε σε καμιά πολιτιστική εκδήλωση της δημοτικής αρχής για άλλη μια τετραετία. Κρίμα.

Ποιο ή ποια ελληνικά συγκροτήματα / καλλιτέχνες μας προτείνετε να ακούσουμε;

Τους Drog_A_Tek, Biomass, Gardenbox, 2byBukowski, Victory Collapse, The Callas, Mahakala, Spyweirdos, Neon, τους Jacks από τον Βόλο, (myspace.com/thejacksgreece), τους Σερραίους Shape Shifters, (myspace.com/shapeshifterstheband), τους Αθηναίους One Hour Before The Trip, των οποίων το demo διατίθεται δωρεάν στο ohbtt.gr, καθώς και το πρώτο άλμπουμ των Θεσσαλονικέων Keene, στην Poeta Negra.

Στο tranzistor, διαβάσαμε πρόσφατα μια κριτική για την πρόσφατη συναυλία των Κόρε Ύδρο, 2L8, Infidelity στο Gagarin που εστιάζει στην μικρή προσέλευση του κοινού. Εμείς πάντως, ως μια από τις ελάχιστες εκπομπές που ασχολούμαστε με την μουσική αυτή, πρέπει να πούμε ότι σχεδόν κανένα ελληνικό συγκρότημα δεν μας στέλνει υλικό του, ούτε καν μας καλούν στις συναυλίες τους. Αντίθετα, εμείς πρέπει να επικοινωνούμε μαζί τους.

Θα ήθελα να σταθούμε στο ουσιαστικό: την προώθηση της μουσικής. Τι πρέπει να κάνει κάποιος, αν θέλει να επικοινωνήσει το έργο του και ειδικότερα ως ανεξάρτητος μουσικός;

Θα πρέπει να αποκτήσει ένα καλό mailing list, το οποίο θα ενημερώνει τακτικά και θα φροντίζει να τροφοδοτεί ανελλιπώς με τη μουσική του, έστω και χωρίς ανταπόκριση. Επίσης, με τον ίδιο τρόπο που το κάθε γκρουπ θα έπρεπε να αφοσιώνεται στη μουσική του και να αφήνει το κομβικό κομμάτι του σχεδιασμού σε κάποιον ταλαντούχο graphic designer, διαθέσιμο να συνεισφέρει, τη φωτογραφία σε φωτογράφους και την ηχοληψία σε ηχολήπτες, ομοίως και η επικοινωνία θα μπορούσε να διεξάγεται από τους αμέτρητους απόφοιτους σχολών δημοσιογραφίας – δημοσίων σχέσεων, στους οποίους δεν κοστίζει σε τίποτα να πραγματοποιούν πρακτική εξάσκηση με κάτι απτό όσο ένα γκρουπ. Έτσι γίνεται το DIY. Έτσι δημιουργούνται κοινότητες και οι μπάντες μετατρέπονται σε υπόθεση των πολλών.

Εσείς, με την απουσία ουσιαστικού ραδιοφώνου, πώς προωθείτε την δουλειά σας;

Κανείς δε μας υποσχέθηκε ζωή χαρισάμενη. Ο κάθε φίλος είναι κέρδος.

Πιστεύετε ότι η κατάσταση με το ραδιόφωνο είναι αναστρέψιμη ή πρέπει να περάσουν χρόνια για να ξαναδούμε κάποιες σοβαρές προσπάθειες;

Δύσκολο να απαντήσεις. Σίγουρα πάντως οι θεληματικοί άνθρωποι θα παίξουν μεγαλύτερο ρόλο από το πέρασμα του χρόνου ή την ωρίμανση των συνθηκών.

Αλήθεια, οι μπάντες από την Θεσσαλονίκη νιώθουν «ριγμένες» σε σχέση με αυτές της Αθήνας;

Αντιθέτως. Όταν κάποιος δεν ξέρει από πού κρατάει η σκούφια σου, μπορεί να δεχτεί ακριβώς αυτό που του παρουσιάζεις, χωρίς να σε απομυθοποιεί μέσα από την καθημερινότητά σου.

Και ένα mixtape/soundtrack της συνέντευξης από τους Dread Astaire

SIDE Α:

WOODEN SHJIPS - SHRINKING MOON FOR YOU

MUGSTAR - BETHANY HEART STAR

THE BEATLES - I'M ONLY SLEEPING

PSYCHIC ILLS - JANUARY RAIN

RHYS CHATHAM - GUITAR TRIO

GALAXIE 500 - DON'T LET OUR YOUTH GO TO WASTE

WASHINGTON PHILLIPS - DON'T LET OUR YOUTH GO TO WASTE

BIOMASS - NO 'MO FREEDOM

THURSTON MOORE - ELEGY FOR ALL THE DEAD ROCK STARS

THE ZOMBIES - HANG UP ON A DREAM

SIDE B:

KINSKI - HOT STENOGRAPHER

THE FUCKING OCEAN - INVISIBLE LINE

WU-TANG CLAN - CAREFUL (CLICK CLICK)

PUSSY GALORE - SWEET LITTLE HI-FI

THE FALL - FALL SOUND

WEDDING PRESENT - GETTING NOWHERE FAST

SUICIDE - GHOST RIDER

NEU! - NEGATIVLAND

CHOCOLATE WATCHBAND - SHE WEAVES A TENDER TRAP

THE VELVET UNDERGROUND - WHAT GOES ON (LIVE 1969)

Mute The Silence interview

O Ίωνας από τους MUTE THE SILENCE

Κάντε μας μια μικρή παρουσίασή των Mute The Silence
Καλησπερα.. Ειμαστε οι: Alex (φωνη, κιθαρα), Julio (drums), Βικτωρας (μπασσο, φωνη), και Ιωνας (κιθαρα, φωνη). Ζουμε στην Αθηνα και παιζουμε σαν MTS απο τα τελη του 2003, με συναυλιες στην Ελλαδα και την Αγγλια.

Στις 23 Φεβρουαρίου παίξατε στο Αν σε ένα μίνι φεστιβάλ ελληνικών συγκροτημάτων. Έγινε πανικός (για τα δεδομένα του ΑΝ). Πώς ενημερώνεται το κοινό;
Ναι, περασαμε φανταστικα! Ελπιζουμε και ο κοσμος το ιδιο.. Βασικα στην underground σκηνη τα περισσοτερα νεα κυκλοφορουν απο στομα σε στομα. Φυσικα υπαρχουν και sites οπως π.χ. το myspace η το avololis.gr/core αποπου μπορεις να διαδωσεις πολλα νεα. Μετα ειναι οι αφισες, τα flyers κτλ κτλ..

Το καλό ντεμπούτο άλμπουμ σας έχει τον τίτλο «Cursed With Ambition». Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας;
Ειχαμε βγαλει κι αλλο ενα ομωνυμο EP παλαιοτερα, αλλα ναι, ο καινουριος μας δισκος λεγεται Cursed With Ambition και πιστευουμε πολυ σαυτον. Ειμαστε ικανοποιημενοι με το πως ηχογραφηθηκε και ακομα πιο ευχαριστημενοι με το πως μας τον mixαρε ο Matt Hyde. Ιδανικα θελουμε να βρουμε εταιριες που να μπορουν να αναλαβουν την διανομη του δισκου και σε αλλες χωρες. Εχουμε υπογραψει με την In&Out Records στην Ιαπωνια, και αν ολα πανε καλα θα κυκλοφορησει εκει τον Ιουνιο. Κατα τ'αλλα θελουμε να συνεχισουμε να βγαζουμε μουσικη που να μας αρεσει, και να κανουμε καποια tours εκτος Ελλαδος, αλλα δεν ειναι και το πιο ευκολο πραγμα. Επισης, προσπαθουμε να εκμεταλλευομαστε ολες τις καλες ευκαιριες που μας παρουσιαζονται κατα καιρους... Αυτο που εχουμε μαθει ως τωρα εξαλλου ειναι πως τα “οχι” που λες καθοριζουν την καριερα σου, και οχι τα “ναι”..

Την εκπομπή μας ακούει κόσμος από όλη την Ελλάδα, κυριολεκτικά κάθε ηλικίας. Τι θα θέλατε να τους πείτε;
Οτι ειμαστε φανταστικοι και οτι οποιος δεν μας ξερει χανει! Αστειευομαι.. βασικα θελουμε να ξερει ο κοσμος πως ειμαστε παρα πολυ ευγνωμονες για την αποδοχη που εχουμε γνωρισει τα τελευταια χρονια και πως θα συνεχισουμε να κανουμε αυτο που κανουμε για οσον καιρο μπορουμε.. Επισης, οτι ειμαστε φανταστικοι και οτι οποιος δεν μας ξερει χανει! Χαχαχαχαχαχαχαχα..

Τι ακριβώς θέλετε να επιτύχετε με την μουσική σας, σε μια χώρα που πλέον ένα άλμπουμ όπως το καλό και αρκετά «βατό» καινούργιο των Deftones δεν πρέπει να έχει πουλήσει ούτε 1000 κομμάτια;
Θελουμε να εχουμε μια σταθερα ανοδικη πορεια, κανοντας οσο λιγοτερους συμβιβασμους μπορουμε. Πιστευω πως συγκροτηματα οπως οι Deftones θα εχουν παντα “το κοινο τους” ασχετα απτο ποσους δισκους εχουν πουλησει μεχρι τωρα στην Ελλαδα. Σιγουρα, οι πιθανοτητες εξελιξης στην Ελλαδα για ενα συγκροτημα σαν και εμας δεν ειναι ιδιαιτερα μεγαλες, κυριως λογω του σχετικα μικρου μεγεθους της σκηνης. Απτην αλλη αυτο δεν σημαινει πως δεν μπορεις να κανεις κινησεις και προς τα “εξω”..

Έχετε πάνω από 20.000 profile views στο Myspace και άλλα τόσα στο PureVolume. Στο Myspace έχετε πάνω από 2000 φίλους, μεγάλα νούμερα για την χώρα μας. Πώς το εκμεταλλεύεστε;
Η αληθεια ειναι πως το ποσα plays, η το ποσους φιλους εχεις στο myspace λειτουργει περισσοτερο ως ενδειξη του ποσο καλα τα πας. Βεβαια θα επρεπε να ειχαμε ασχοληθει περισσοτερο με τα να κανουμε “φιλους” για να μας μαθει και περισσοτερος κοσμος αλλα προτιμουμε να μας κανουν αλλοι requests γιατι ετσι καταλαβαινουμε πως μας γουσταρουν πραγματικα.

Στο purevolume, οι περισσότεροι φίλοι σας είναι από το εξωτερικό. Τι σημαίνει αυτό για σας;
Οτι υπαρχουν ανθρωποι εκτος Ελλαδος οι οποιοι δεν κανουν διακρισεις, δινοντας ευκαιριες και σε συγκροτηματα σαν εμας, δινοντας επισης αξια σε προσπαθειες που ξεκινουν απο τη μικρη μας χωρουλα..

Καριέρα στο εξωτερικό; Το σκέφτεστε; Πιστεύετε ότι μπορείτε να το πετύχετε;
Εχουμε μιλησει με καποιες εταιριες του εξωτερικου οι οποιες θελουν να κυκλοφορησουν το CWA απο δω κιαπο κει, αλλα μεχρι να εμφανιστει ενα συμπαγες υποβαθρο, θεωρουμε πως κουμανταρουμε καλυτερα το μελλον μας απο δω. Δεν θα πουμε οχι σε μια καλη προταση..

Πώς προωθείτε το άλμπουμ σας (ραδιόφωνο, τύπος, internet)
Κυριως μεσω του internet. Υπαρχουν και καποιοι σταθμοι που μας προωθουν κατα καιρους, αλλα κυριως ειναι ο,τι καταφερνουμε απο μονοι μας, και μεσω φιλων. Τωρα ετοιμαζεται και το video για το “kill the boy” οποτε εχουμε κιαυτο.

Που πωλείται το άλμπουμ σας;
Προς το παρων πωλειται στα Jinx, Rhythm, Metropolis (ομονοια), Slut, και απτο internet. Σε λιγο λογικα θα υπαρχει και σε αλλα μερη της Ελλαδος.

Πότε είναι οι επόμενες συναυλίες σας;
Δεν εχουμε κανονισει καμια, αλλα με το που κανονισουμε θα υπαρχουν αναφορες στα γνωστα μερη..

Με ποια άλλα ελληνικά συγκροτήματα νιώθετε κοντά;
Με αρκετα! Κυριως επειδη εχουμε αναπτυξει φιλιες και οχι επειδη παιζουμε την ιδια μουσικη. Μερικα απο αυτα ειναι τα εξης: Professional Sinnerz, Plus Dots, More of Myself to Kill, Written Failure, FWIW, My Perfect Enemy, βασικα ειναι παρα παρα πολλα και παιζει ναμαστε εδω μεχρι αυριο..

Ποια είναι η στάση των media απέναντί σας;
Νομιζω πως οσο εχουν ασχοληθει μαζι μας εχουν δειξει μια θετικη σταση. Δεν ειμαστε και το πιο high profile συγκροτημα, και μιας και η φυση της μουσικης που παιζουμε ειναι αυτη που ειναι, δεν ασχολουνται και παρα πολυ μαζι μας. 

Τι πιστεύετε ότι θα μπορούσε να σας προσφέρει μια πολυεθνική εταιρεία;
Το σιγουρα θετικο μιας πολυεθνικης ειναι το ευρος της διανομης που μπορουν να εξασφαλισουν. Περαν αυτου, ισως να σου προσφερουν και αρκετα λεφτα, αλλα ποτε χωρις ανταλλαγμα. Πιστευω πως δεν ειναι πολλες οι περιπτωσεις συγκτροτηματων σαν και του δικου μας που εχουν επωφεληθει ιδιαιτερα απο μια σχεση με μια πολυεθνικη. Ολα εξαρτωνται απτο συμβολαιο.

Στο myspace σας, είχατε μια ανακοίνωση για τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Ως δραστήριοι νέοι (που κάνουν μια προσπάθεια μέσω της μουσικής), τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνουν οι νέοι για να αλλάξουν την σημερινή κατάσταση (της μετριότητας, της απάθειας, κλπ);
Γιαυτην την ερωτηση θα χρειαστουμε αλλη μια συνεντευξη.. Υπαρχουν ανθρωποι που εκφραζουν πραγματικο ενδιαφερον για τα χωρια, τους δημους, τις πολεις, και τη χωρα μας γενικοτερα, αλλα δυστυχως ελαχιστοι απαυτους βρισκονται σε θεση να κανουν κατι για να βοηθησουν. Κακα τα ψεματα, οι περισσοτεροι που εχουν θεσεις εξουσιας βρισκονται εκει για να τρωνε λεφτα. Υπαρχουν φυσικα και εξαιρεσεις, αλλα σε σχεση με τον κανονα δεν ειναι και πολλες..

Τι ακούτε αυτό τον καιρό;
Γενικα ακουμε πολλα πραγματα, αλλα τον τελευταιο καιρο απ’ οσο ξερω, ο Νικος (Julio) ακουει πολυ Patton σε ολες του τις προσπαθειες, και πολλα brakes, ο Βικ ακουει πολυ metal, hardcore και διαφορα ατμοσφαιρικα, ο Alex ακουει ColdPlay, και γω DragonForce, Jack Johnson και Protest the Hero.

Ποια είναι τα καλύτερα σας για το 2006;
Για να δουμε.. ε, οτι βγηκε ο δικσκος μας, οτι ειχαμε πετυχημενες συναυλιες, οτι ειχαμε την υγεια μας, οτι κερδισαν οι Lordi την Eurovision, (χαχαχα) και οτι σε γενικες γραμμες περασαμε μια ωραια χρονια, παρα τις αναποδιες που συναντησαμε..